Sakrament chrztu przyjął 9 sierpnia 1936 r., natomiast sakramentu bierzmowania udzielił mu administrator apostolski archidiecezji wrocławskiej, ks. Karol Milik, 11 czerwca 1947 r. w parafii Żmigród.
W czasie repatriacji rodzina Maciągów została przesiedlona z Łukowca Wiszniowskiego na Ziemie Odzyskane do Żmigrodu koło Milicza. Tam też Leon skończył szkołę podstawową, a następnie szkołę ogólnokształcącą.
Po maturze zgłosił się do archidiecezji lwowskiej, której administratura znajdowała się w Lubaczowie, z chęcią wstąpienia do Seminarium Duchownego.
W swoim życiorysie Leon zapisał: „Od klasy piątej zacząłem myśleć o kapłaństwie. Z tą myślą po ukończeniu szkoły podstawowej poszedłem do szkoły ogólnokształcącej w Miliczu. W 1953 r., gdy mój brat Adolf otrzymał świecenia kapłańskie, wtedy to we mnie zapalił się ogień miłości do kapłaństwa. Obecnie pragnę oddać się życiu kapłańskiemu i przy pomocy Bożej zostać gorliwym kapłanem i pragnę pracować dla Boga w dawnej swej diecezji lwowskiej (27.06.1954).
Proboszcz parafii pw. Trójcy Świętej w Żmigrodzie, ks. Jan Jonaczyk w świadectwie moralności przesłanym do Księdza Arcybiskupa Eugeniusza Baziaka w Tarnowie zapisał: „Leon Maciąg jest wzorowym młodzieńcem. Pod względem jego życia religijnego nie ma żadnych zastrzeżeń. Odznacza się gorliwością w służbie Bożej. Pochodzi z rodziny na wskroś katolickiej i oddanej Kościołowi. Brat Leona – Adolf jest kapłanem, któremu żadnych zarzutów stawiać nie można. Ze swej strony, o ile go znam z dotychczasowej obserwacji duszpasterskiej, uważam, że jest godny przyjęcia do Seminarium Duchownego” (27.06.1954).
Studiował w Częstochowskim Seminarium Duchownym z siedzibą w Krakowie przy ul. Bernardyńskiej 3. W tym okresie jego starszy brat, ks. Adolf Maciąg, był wikariuszem parafii pw. Zwiastowania NMP w Tomaszowie Lubelskim. Dlatego też spędzał u niego święta Bożego Narodzenia i Wielkanocne i jak zapisał w opinii do Rektora Seminarium ks. dr Stanisław Krynicki, proboszcz tejże parafii, alumn Leon zachowywał się przykładnie i codziennie przystępował do Komunii św. (31.12.1954).
Alumn Leon Maciąg praktyki wakacyjne spędzał na terenach na których po święceniach miałby posługiwać jako kapłan. I tak proboszcz parafii Lubycza Królewska, ks. Jakub Winiarz, zapisał w sprawozdaniu z praktyki wakacyjnej: „Alumn Leon Maciąg pracował w lipcu 1958 r. na terenie parafii Lubycza Królewska (Archidiecezja Lubaczów) – obejmującej oprócz kościoła parafialnego również pięć kościołów filialnych. W tych warunkach był wielką pomocą. Zasadniczą pracą wykonywaną przez niego, to przygotowywanie dzieci do I Komunii św. w kościele filialnym w Korniach. Dojeżdżał tam 7 km trzy razy w tygodniu i pod kontrolą ks. Wikariusza przygotował dobrze dzieci ku ogólnemu zadowoleniu wszystkich. W Lubyczy Królewskiej zajmował się ministrantami. Przeprowadzał z nimi pogadanki, a nowych uczył służenia do Mszy św. […] Ogólnie oceniając jego pobyt i pracę stwierdzić należy, że widać u niego wszczepiony przez wychowawców w Seminarium zapał do pracy duszpasterskiej, zwłaszcza zaś zajęcie się młodzieżą oraz gorliwość w przeprowadzaniu każdej powierzonej mu sprawy” (22.09.1958).
Święcenia kapłańskie otrzymał 28 czerwca 1959 r. z rąk arcybiskupa Eugeniusza Baziaka w krakowskiej katedrze na Wawelu. Jako neoprezbiter został skierowany do posługi jako wikariusz w parafii Lubycza Królewska, gdzie posługiwał w latach 1959-1962. Kolejne jego parafie wikariuszowskie to: Łukawiec (1962-1963), Żniatyn i Hulcze (1963-1964), Cieszanów (1964-1969) i Oleszyce (1969-1974). Następnie został mianowany administratorem parafii Hulcze (1974-1993), gdzie jego staraniem został wybudowany nowy kościół w Hulczu i dwie kaplice w Liwczu i Uśmierzu, a ponadto wyremontował i rozbudował kaplicę w Kościaszynie.
Doceniając gorliwą posługę duszpasterską i owocną pracę wokół budownictwa sakralnego, Administrator Apostolski w Lubaczowie, bp Marian Jaworski, nadał ks. Leonowi odznaczenia: Expositorium Canonicale (23.06.1990) oraz Rokiety i Mantoletu (24.05.1991).
Biskup Zamojsko-Lubaczowski Jan Śrutwa, po 19 latach posługi proboszczowskiej ks. Leona w Hulczu, mianował go z dniem 11 czerwca 1993 r. proboszczem parafii pw. Matki Bożej Fatimskiej w Lisich Jamach. W parafii miał za zadanie dokończenie budowy kościoła parafialnego. Dzięki jego staraniu wybudowano dwie kaplice: na cmentarzu, oraz w tzw. Misztalach poświęconą osobie św. Jana Pawła II.
Bp J. Śrutwa, doceniając wzorową postawę oraz jego gorliwą pracę kapłańską, mianował ks. Leona Maciąga w dniu 29 września 2002 r. kanonikiem honorowym Kapituły Konkatedralnej w Lubaczowie.
Po osiągnięciu wieku emerytalnego ks. Leon Maciąg, stosownie do statutów Synodu Diecezjalnego, w piśmie skierowanym do biskupa Jana Śrutwy napisał: „W dniu 4 sierpnia 2006 r. ukończyłem 70 lat. Zgłaszam więc rezygnację z probostwa parafii w Lisich Jamach. Czując się jednocześnie w pełni sił, chętnie będę służył dalej lokalnemu Kościołowi Zamojsko-Lubaczowskiemu na dotychczas zajmowanym stanowisku, lub zależnie od woli Pasterza Diecezji na innym” (08.08.2006).
Biskup Jan Śrutwa podanie przyjął, jednak ks. Leonowi przedłużył pełnienie urzędu proboszcza parafii Lisie Jamy do 20 czerwca 2007 r. W tym dniu został przeniesiony w stan emerytalny z możliwością zamieszkania w Domu Księży Seniorów w Biłgoraju. Jednak ks. Leon zamieszkał w domu w Oleszycach, gdzie pomagał aż do śmierci w miarę sił i możliwości w kościele parafialnym pw. Narodzenia NMP.
Ks. Leon Maciąg zmarł w niedzielę, 21 listopada 2021 r.
W sobotę, 27 listopada 2021 r. w Oleszycach odbył się pogrzeb zmarłego kapłana. Eucharystii przewodniczył Dziekan Dekanatu Cieszanów ks. kan. dr Stanisław Solilak, który też wygłosił homilię pogrzebową. Koncelebrowało 50 kapłanów.
Po Mszy św. ciało śp. Ks. Kan. Leona Maciąga zostało złożone w grobie na cmentarzu komunalnym w Oleszycach.
Requiescat in pace!
Opracował: ks. Zygmunt Jagiełło
ZID 30(2021), nr 4, s. 503-505