Ks. Stanisław Kolano urodził się 10 listopada 1954 r. w Łukawcu, jako syn Władysława i Zofii z d. Rempoła. Dzieciństwo spędził w domu rodzinnym w Łukawcu wychowując się z trojgiem rodzeństwa. W 1969 r. ukończył ośmioklasową szkołę podstawową w Łukawcu. Po zdaniu egzaminu został przyjęty do Liceum Ogólnokształcącego w Lubaczowie. Maturę zdał w 1973 r. i tego samego roku został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. Po niespełna dwóch miesiącach formacji kapłańskiej został powołany do wojska w szereg żołnierzy alumnów. Miejscem jego służby była Jednostka Wojskowa 4446, Pięćdziesiątego Drugiego Szkolnego Batalionu Ratownictwa Terenowego w Brzegu nad Odrą.
Po pragnieniach, a nawet zapędach misjonarskich powstrzymywanych skutecznie przez bpa Mariana Rechowicza, alumn Stanisław powrócił z dwuletniej służby żołnierskiej na drugi rok studiów do Seminarium w Przemyślu.
Święcenia kapłańskie otrzymał w prokatedrze w Lubaczowie w dniu 7 czerwca 1980 r. z rąk biskupa Mariana Rechowicza.
Z dniem 7 lipca 1980 r. neoprezbiter Stanisław Kolano został mianowany przez bpa Mariana Rechowicza wikariuszem kooperatorem parafii Lubycza Królewska. W dniu 19 czerwca 1981 r. ks. Stanisław został przeniesiony na urząd wikariusza kooperatora parafii pw. św. Mikołaja w Lubaczowie. Dwa lata później w dniu 30 lipca 1983 r. bp Marian Rechowicz powierzył ks. Stanisławowi pełnienie funkcji wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji w Lubaczowie z siedzibą w Lublinie, zaś 24 października 1984 r. bp Marian Jaworski mianował go diecezjalnym referentem powołań kapłańskich i zakonnych na okres trzech lat. W tym czasie ks. Stanisław odbył studia z teologii duchowości na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Kolejna nominacja ks. Stanisława Kolano to funkcja ojca duchownego w seminarium, którą otrzymał 1 września 1986 r.
Prezentując dokonania i zasługi ks. Stanisława Kolano, nie sposób pominąć faktu, że abp Marian Jaworski, Metropolita Lwowski w dniu 24 maja 1991 r. obdarzył ks. Stanisława odznaczeniem kościelnym. W nominacji czytamy: „Doceniając dotychczasową postawę kapłańską, a w szczególności pracę włożoną nad formacją przyszłych kapłanów naszej archidiecezji, nadaję Księdzu odznaczenie – Expositorium Canonicale ze wszystkimi do tego odznaczenia przyznanymi przywilejami”.
W dniu 24 maja 1992 r. w prośbie skierowanej do Biskupa Zamojsko-Lubaczowskiego Jana Śrutwy, ks. Stanisław napisał: „Po długim namyśle, modlitwie i upewnieniu się, że nie jest to pokusa ucieczki, bardzo proszę o posłanie mnie z pomocą duszpasterską Kościołowi lwowskiemu na okres przynajmniej jednego roku, pozostając w całkowitej dyspozycyjności wobec woli Księdza Biskupa”.
Bp Jan Śrutwa podanie przyjął, jednak ks. Stanisławowi przedłużył pełnienie funkcji ojca duchownego na najbliższe trzy lata. Biskup Śrutwa mianował w dnu 9 czerwca 1992 r. ks. Stanisława Kolano kanonikiem honorowym Kapituły Zamojskiej, a z dniem 24 października 1992 r. członkiem Komisji ds. Liturgii Kurii diecezjalnej w Zamościu.
W dniu 10 czerwca 1994 r. ks. Stanisław po raz drugi napisał podanie do Biskupa Zamojsko-Lubaczowskiego: „Z powodu nasilającej się w ostatnim czasie choroby, uprzejmie proszę Waszą Ekscelencję o zwolnienie mnie z obowiązków ojca duchownego naszego seminarium. Jednocześnie proszę o pozwolenie na wyjazd do USA i możliwość włączenia się w duszpasterstwo przy polskiej parafii St. John Cantius w Philadelphii”.
Biskup Jan Śrutwa stosownie do przedstawionej prośby i wcześniejszych ustaleń, odwołał ks. Stanisława z funkcji ojca duchownego WSD z siedzibą w Lublinie i pozwolił mu na wyjazd do USA. Za dotychczasową oddaną i owocną prace nad formacją duchową kadr młodego duchowieństwa biskup J. Śrutwa podziękował ks. kanonikowi błogosławiąc mu na nowy etap życia kapłańskiego.
W parafii św. Jana Kantego w Filadelfii ks. Stanisław Kolano dał się poznać jako ceniony duszpasterz. Z pasją pracował nad chrześcijańskim wychowaniem dzieci i młodzieży. Jego szczególną troską była Szkoła Języka Polskiego przy parafii, powstała w 1992 r. z inicjatywy Klubu Inteligencji Katolickiej, w której był głównym opiekunem, a potem objął stanowisko dyrektora. Już od pierwszych chwil swojego urzędowania ks. Kolano zabiegł o rejestrację szkoły w Centrali Polskich Szkół Dokształcających w Nowym Jorku. Jego starania powiodły się, gdyż dobro polskiej szkoły leżało mu na sercu, a przyświecał jeden i ten sam cel – utrzymać na emigracji żywy język polski. Ks. Stanisław oprócz pełnienia swoich obowiązków w pracy duszpasterskiej przy kościele pw. św. Jana Kantego działał w organizacjach takich jak: Klub Inteligencji Katolickiej, w którym był kapelanem, prowadził comiesięczne czuwania nocne i opiekował się grupą modlitewną; redakcja kwartalnika „Teraz” (członek); Związek Harcerstwa Polskiego poza granicami kraju (opiekun i kapelan); Towarzystwo Przyjaciół Harcerstwa (opiekun) i Ruch Rodzin Nazaretańskich (ojciec duchowny). Ksiądz Stanisław służył cicho Bogu i ludziom”.
Po pięciu latach ks. Stanisław powrócił do diecezji zamojsko-lubaczowskiej i z dniem 28 czerwca 1999 r. został skierowany jako rezydent do parafii w Cewkowie.
W dniu 9 sierpnia 1999 r. ks. Stanisław w piśmie skierowanym do Biskupa Zamojsko-Lubaczowskiego Jana Śrutwy wyraził prośbę o wyjazd do Stanów Zjednoczonych Ameryki w celu podjęcia pracy duszpasterskiej w parafii pw. Matki Bożej Ostrobramskiej w South River w Diecezji Metuchen w Stanie New Jersey. Biskup wyraził ks. Stanisławowi zgodę na podjęcie pracy duszpasterskiej w USA.
Pięć lat później, 15 maja 2004 r., ks. Stanisław Kolano w piśmie skierowanym do bpa Jana Śrutwy prosił o wyrażenie zgody na podjęcie przez niego posługi ojca duchownego w Lwowskim Wyższym Seminarium Duchownym. Kardynał Marian Jaworski przyjął ks. Stanisława we Lwowie z wielką radością i w dniu 1 października 2004 r. mianował go ojcem duchownym seminarium w WSD Archidiecezji Lwowskiej. Kardynał M. Jaworski doceniając dotychczasową pracę kapłańską ks. Stanisława, a także fakt, że na prośbę Kardynała zrezygnował z posługi duszpasterskiej w Ameryce, by podjąć odpowiedzialną posługę ojca duchownego w seminarium lwowskim, zwrócił się do Ojca Świętego Jana Pawła II o mianowanie go kapelanem honorowym Jego Świątobliwości (05.02.2005). Ks. Stanisław był jednym z ostatnich kapłanów mianowanych przez Jana Pawła II na kapelana Jego Świątobliwości.
Abp Mieczysław Mokrzycki, Metropolita Lwowski powierzył w dniu 7 kwietnia 2009 r. ks. Stanisławowi Kolano funkcję Kierownika Studium Formacji Stałej Kapłanów Archidiecezji Lwowskiej.
Rok później ks. Stanisław w piśmie skierowanym do Biskupa Zamojsko-Lubaczowskiego Wacława Depo pisze: „Wdzięczny Bogu za łaskę służenia Kościołowi Lwowskiemu, wracam do diecezji mojej inkardynacji, Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej, oddając się do dyspozycji Waszej Ekscelencji” (03.05.2010).
Biskup Zamojsko-Lubaczowski Wacław Depo mianował w dniu 26 czerwca 2010 r. ks. prałata Stanisława Kolano proboszczem parafii pw. NMP Królowej Polski w Hucisku. Natomiast rok później z dniem 28 czerwca 2011 r. został przeniesiony na urząd proboszcza parafii pw. Narodzenia NMP w Krzeszowie.
W parafii Krzeszów ks. Stanisław był kapłanem bardzo życzliwym, otwartym na bliźniego, zawsze potrafił doradzić dobrym słowem. Wsparł jak mógł, potrafił żartować. Był dobrym człowiekiem, ale przede wszystkim dobrym pasterzem.
Kłopoty ze zdrowiem ks. Stanisława pojawiły się pod koniec roku 2019. Wówczas w piśmie skierowanym do biskupa Zamojsko-Lubaczowskiego Mariana Rojka prosił: „W związku z trwającym leczeniem oraz konieczną rehabilitacją, zwracam się z uprzejmą prośbą o udzielenie urlopu zdrowotnego” (04.02.2020). W odpowiedzi na złożoną prośbę, bp Marian Rojek z dniem 10 lutego 2020 r. skierował ks. Stanisława na urlop zdrowotny z zamieszkaniem w Domu Księży Seniorów w Biłgoraju.
Ks. Stanisław Kolano zmarł 7 maja 2020 r. w Lubaczowie.
Msza św. żałobna pod przewodnictwem Biskupa Pomocniczego Mariusza Leszczyńskiego została odprawiona w piątek, 8 maja 2020 r. o godz. 15.00 w kościele parafialnym pw. Narodzenia NMP w Krzeszowie.
Podczas homilii, biskup Mariusz Leszczyński mówił m. in.: „Wszystkim, którzy go znali, ten zmarły kapłan kojarzy się z wewnętrznym spokojem ducha, który jest oznaką głębokiej wiary, zaufania Panu Bogu. Wyrażało się to w jego spokoju, życzliwości, spokojnym języku i sposobie bycia. Takim go znaliśmy i takim go zapamiętamy. Bardzo bolejemy nad tą śmiercią, gdyż mógł jeszcze ks. Stanisław pożyć wiele lat i pracować i w ten trudny, złożony, smutny, zalękniony świat wprowadzać swoją Bożą radość i wewnętrzny spokój”.
Na zakończenie Eucharystii kanclerz kurii, ks. Michał Maciołek powiedział: „Pragnę wypowiedzieć słowa podziękowania dla śp. ks. Stanisława Kolano w imieniu sporej rzeszy kapłanów, dla których był ojcem duchownym, kierownikiem, spowiednikiem i towarzyszem w pierwszym etapie rozpoznawania powołania kapłańskiego oraz wchodzenia w życie kapłańskie. Ojciec Stanisław był wspaniałym wzorem kapłana gorliwego, bez reszty oddanego Panu Bogu, oddanego braciom i siostrom, Ludowi Bożemu, któremu służył wszystkim i we wszystkim. Był przyjacielem, ojcem oraz przykładem zachwytu Chrystusem”.
Msza św. pogrzebowa pod przewodnictwem Biskupa Diecezjalnego Mariana Rojka została odprawiona w sobotę, 9 maja 2020 r. o godz. 11.00 w kościele parafialnym w Łukawcu.
Ks. abp Mieczysław Mokrzycki, Metropolita Lwowski w liście kondolencyjnym przesłanym na ręce bpa Mariana Rojka napisał:
„W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem” (J 14,2-3).
„Te słowa Chrystusa przychodzą mi na myśl, kiedy dowiaduję się o śmierci Księdza prałata Stanisława Kolano. Zawarta w nich nadzieja koi smutek, jaki towarzyszy odejściu księdza w 40 roku kapłaństwa.
Śp. Ksiądz prałat Stanisław Kolano był Wiernym Sługą Chrystusa! Nasz Kościół Lwowski jest mu szczególnie wdzięczny za wieloletnią posługę w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Lwowskiej oraz za wszelką okazaną życzliwość i pomoc.
Wierzę, że Pan przygotował mu miejsce w domu Ojca i wprowadził go tam, aby wynagrodzić jego ofiarę posługi kapłańskiej. Niech odpoczywa w pokoju”!
Po Mszy św. pogrzebowej ciało zmarłego ks. Stanisława zostało złożone na cmentarzu parafialnym w Łukawcu.
Requiescat in pace.
Opracował: ks. Zygmunt Jagiełło
ZID 29(2020), nr 2, s. 327-331