Proboszcz janowski – ks. kan. J. Dąbrowski w świadectwie moralności stwierdził, że od dziecięcych lat odznaczał się niezwykłą pobożnością: „Adam jest bliskim kuzynem ks. Jana Orła, administratora parafii Podhorce. Od najmłodszych lat odznaczał się niezwykłą gorliwością w służbie Bożej. Od siedmiu lat należał do Koła Ministrantów i często przystępował do sakramentów świętych. Zachowanie jego na ulicy i w kościele mogło służyć jako przykład dla innych. Jeżeli Bóg pozwoli mu wytrwać w powołaniu i przyjąć sakrament kapłaństwa, mam wrażenie, że Chrystus będzie miał dzielnego sługę” (19.09.1951).
Również bardzo dobrą opinię podzielał prefekt janowski: „Jest najpobożniejszym moim uczniem. Solidny jako człowiek, jako uczeń, jako ministrant i jako młody katolik. Nieprzeciętnie wyrobiony, tak, że profesorowie uważali go za najbardziej wychowanego ucznia, a wśród młodzieży jest znany jako «św. Stanisław Kostka». Mam nadzieję, że nie zawiedzie” (29.06.1951).
Nowy proboszcz janowski ks. Franciszek Trochonowicz także w krótkich testimoniach potwierdzał: „Adam Gorzelewski jest alumnem pobożnym. W czasie swego pobytu w Janowie codziennie przystępował do komunii św. U parafian cieszył się jak najlepszą opinią (21.09.1956).
Święcenia kapłańskie otrzymał w katedrze lubelskiej 22 grudnia 1956 r. z rąk biskupa Piotra Kałwy.
Ksiądz neoprezbiter Adam Gorzelewski z dniem 4 stycznia 1957 r. został powołany na stanowisko wikariusza w parafii Kamień, Dekanat Chełm. Biskup Piotr Kałwa z dniem 20 czerwca 1958 r. przeniósł go na urząd wikariusza parafii Turobin. Tutaj ks. Adam spotkał się z wielką życzliwością ks. proboszcza Wincentego Pawelca, otwartością parafian i pobożnością ludzi. Jako młody kapłan był tym faktem zbudowany. Praca układała mu się dobrze. Ksiądz proboszcz parafii często z wikariuszami rozmawiał, słuchał opinii i spostrzeżeń, wspólnie ustalali to, co było ważne. „Był on – jak po latach będzie wspominał ks. Gorzelewski – dla nas jak drugi ojciec: życzliwy, pełen dobroci i humoru, otwarty na pomysły, wyrozumiały, bardzo oczytany i religijny. Starałem się sprostać zadaniom jakie mi powierzał”.
Następne parafie jego posługi wikariuszowskiej to: Zwierzyniec (29.06.1963 – 02.07.1966), Kraczewice (02.07.1966 – 14.09.1968) i Sól (14.09.1968 – 28.06.1971).
Z dniem 28 czerwca 1971 r. ks. Gorzelewski został mianowany wikariuszem pomocnikiem parafii Sól z prawem zastępowania proboszcza w zarządzaniu parafią. Bp Piotr Kałwa wyznaczył ks. Adamowi zakres obowiązków, za które miał odpowiadać. W tym czasie podjął on trud przygotowań parafii do Nawiedzenia Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, budowy plebanii oraz wieży przy kościele, remontu świątyni wewnątrz i na zewnątrz, oraz ogrodzenia cmentarza parafialnego.
26 października 1980 r. bp Bolesław Pylak mianował ks. Gorzelewskiego Wicedziekanem Dekanatu Biłgoraj. Zaś pół roku później Biskup Lubelski odwołał go z urzędu wikariusza pomocnika parafii Sól i mianował proboszczem tejże parafii (11.02.1982). Urząd ten sprawował do czasu przejścia na emeryturę, 20 stycznia 2005 r. Jako proboszcz podjął się trudu budowy dwóch kaplic w Starym Bidaczowie i Ciosmach.
31 maja 1985 r. ks. Adam Gorzelewski został mianowany kanonikiem honorowym Zamojskiej Kapituły Kolegiackiej. W dekrecie mianującym Biskup Lubelski Bolesław Pylak napisał: „Pragnę wyrazić uznanie dla gorliwej pracy i godnej postawy kapłańskiej Wielebnego Księdza Proboszcza oraz okazać wyraz Naszej szczerej życzliwości i poważania”.
8 listopada 2001 r. bp Jan Śrutwa mianował ks. Gorzelewskiego ojcem duchownym dekanatu Biłgoraj Południe.
W związku z osiągnieciem wieku emerytalnego, w piśmie z dnia 5 czerwca 2003 r., skierowanym do Biskupa Diecezjalnego Jana Śrutwy, ks. Adam Gorzelewski stwierdził: „Ekscelencjo pragnę wyrazić swoją wdzięczność za to, że był łaskaw zaakceptować mnie w swojej diecezji na stanowisku proboszcza, wicedziekana i ojca duchownego w Dekanacie Biłgoraj Południe. Zawsze widziałem w Waszej Ekscelencji nie tylko przełożonego, ale i najlepszego przyjaciela. Dało się zawsze zauważyć wielką dobroć, życzliwość i troskę od lat. A to mnie bardzo zobowiązuje do wielkiej wdzięczności i szacunku dla każdej decyzji mojego Pasterza. Stąd zgodnie z statutami Pierwszego Synodu Diecezji, uprzejmie zgłaszam gotowość przyjęcia każdej decyzji Waszej Ekscelencji”.
Biskup Jan Śrutwa, 20 stycznia 2005 r. odwołał ks. kan. Adama Gorzelewskiego z urzędu proboszcza parafii Sól oraz z funkcji wicedziekana i ojca duchownego dekanatu Biłgoraj Południe i przeniósł w stan emerytalny z jednoczesnym skierowaniem do zamieszkania w Domu Księży Seniorów w Biłgoraju.
Pod koniec swego życia ks. Adam często mówił: „Kapłaństwo jest moim życiem. Nie wyobrażam sobie innej pracy – służby. To jest zapisane głęboko w sercu. Od samego momentu wstąpienia do seminarium, poprzez studia, święcenia w katedrze lubelskiej w 1956 roku, pracę w różnych parafiach, pontyfikat Jana Pawła II. Tak samo bym wybrał. Pan Bóg prowadzi, Jemu zaufałem”.
Ksiądz kan. Adam Gorzelewski odszedł po nagrodę do Pana 28 maja 2015 roku.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się 29 maja 2015 r., mszą św. żałobną, sprawowaną o godz. 15.00 w kościele parafialnym pw. św. Michała Archanioła w Soli. Mszy św. przewodniczył Biskup Diecezjalny Marian Rojek, a homilię wygłosił ks. Andrzej Niedużak, dyrektor Domu Księży Seniorów w Biłgoraju. Koncelebrowało 30 kapłanów.
Msza św. pogrzebowa została odprawiona w Sanktuarium w Janowie Lubelskim, 30 maja 2015 r. o godz. 13.00. Mszy św. Przewodniczył Kanclerz Kurii Diecezjalnej w Zamościu ks. kan. dr Michał Maciołek, który też wygłosił homilię. Koncelebrowało 50 kapłanów z diecezji zamojsko-lubaczowskiej, lubelskiej i sandomierskiej. Ciało śp. ks. Adama Gorzelewskiego spoczęło na cmentarzu parafialnym w Janowie Lubelskim w grobowcu rodzinnym.
Requiescat in pace!
Opracował: ks. Zygmunt Jagiełło
ZID 24(2015), nr 2, s. 381-383