Sakrament chrztu św. otrzymał 26 stycznia 1958 r. w kościele parafialnym w Wechowicach. Do 1969 r. mieszkał w Wechowicach. Od 1969 r. zamieszkał w Tomaszowie Lubelskim. W 1979 r. zdał maturę w Technikum Mechanicznym. W latach 1979-1982 przebywał w klasztorze OO. Redemptorystów w Tuchowie, gdzie ukończył studia filozoficzne. W listopadzie 1982 r. powrócił do Tomaszowa Lubelskiego i pracował jako ekspedient w Urzędzie Pocztowym.
15 października 1984 r. poprosił Biskupa Lubelskiego Bolesława Pylaka o przyjęcie do Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie. Znający go dobrze, podobnie jak i całą jego rodzinę, ks. Stefan Wrzołek – proboszcz tomaszowski, wystawił mu bardzo dobre świadectwo moralności: „Jest znany jako wzorowy ministrant, a później lektor. Po maturze w 1979 r. wstąpił do OO. Redemptorystów. W czasie pobytu w klasztorze zachowywał się dobrze. Po odejściu ze Zgromadzenia w 1982 r. przebywał u rodziców. Zachowanie jego nadal jest nienaganne. Nie ma żadnych przeszkód do przyjęcia go do Seminarium Duchownego” (15.05.1984). Decyzją Biskupa Lubelskiego został przyjęty na III rok studiów. Podczas studiów napisał pracę magisterską pt. „Kerygmatyczna interpretacja poezji Czesława Miłosza” pod kierunkiem ks. doc. dra hab. Mieczysława Brzozowskiego.
Dnia 12 grudnia 1987 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. bpa Bolesława Pylaka w katedrze lubelskiej.
Posługę duszpasterską jako wikariusz rozpoczął 12 grudnia 1987 r. w kościele parafialnym pw. św. Józefa w Kraśniku Fabrycznym. Z dniem 25 października 1988 r. został skierowany na wikariat przy kościele pw. św. Stanisława w Lublinie. W związku z utworzeniem 25 marca 1992 r. nowych diecezji, w dniu 28 maja tegoż roku złożył pismo do ks. abpa Bolesława Pylaka o ekskardynację do nowopowstałej diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Ks. bp Jan Śrutwa 19 czerwca 1992 r., stosownie do przedłożonej prośby, wyraził zgodę na inkardynację ks. Waldemara do rodzinnej diecezji i mianował go w tym samym dniu wikariuszem parafii pw. św. Mikołaja w Grabowcu. Od 21 czerwca 1995 r. ks. Joniec objął obowiązki wikariusza w parafii pw. Trójcy Przenajświętszej w Dubience.
Z dniem 17 kwietnia 1996 r. ks. bp Jan Śrutwa mianował go proboszczem parafii pw. Najświętszego Serca Jezusa w Hulczu. 21 października 1999 r. podjął obowiązki asystenta kościelnego Katolickiego Stowarzyszenia na rzecz Osób Niepełnosprawnych z siedzibą w Hulczu. Z dniem 12 czerwca 2001 r. podjął obowiązki proboszcza parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Buśnie, które pełnił do momentu śmierci.
Ze względu na pogarszający się stan zdrowia ks. Jońca, Biskup Jan Śrutwa, pragnął odciążyć go od obowiązków duszpasterskich, jednakże ks. W. Joniec prosił o pozostawienie go na czas próby w dalszym ciągu w parafii Buśno (09.09.2004). Był świadomy konsekwencji swojej choroby i osobistej odpowiedzialności za siebie oraz za dobro wspólnoty parafialnej. Zobowiązał się też do kontynuowania terapii poszpitalnej (03.08.2007).
Ksiądz Waldemar czynnie angażował się w działalność Chełmskiego Inspektoratu Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Prezes powyższej organizacji w liście do ks. bpa W. Depo pisał: „Z ks. Waldemarem Jońcem współpracujemy od kilku lat i głęboko wierzymy, że doskonale sprawdzi się jako kapelan naszego kombatanckiego środowiska. Swoją dotychczasową postawą i działalnością w parafii i gminie Białopole udowodnił, że drogie nam – żołnierzom antykomunistycznego podziemia z lat 1945-1956 – ideały Wolności i Niepodległości Ojczyzny są stale obecne w Jego życiu i postępowaniu. Wielokrotnie byliśmy świadkami organizowanych przez Niego uroczystości religijno-patriotycznych, podczas których potrafił skupić wokół siebie nie tylko miejscowych parafian, ale też szerokie grono przedstawicieli niepodległościowych środowisk kombatanckich. Jako inicjator i główny realizator idei wzniesienia na cmentarzu w Buśnie symbolicznej „Kaplicy Katyńskiej”, gdzie sukcesywnie umieszczane są nazwiska poległych i pomordowanych Polaków, szczególnie tych, którzy nie mają własnej mogiły, dał nam – byłym żołnierzom antyniemieckiego i antykomunistycznego podziemia – możliwość upamiętnienia bliskich i kolegów. Gościnna plebania ks. Jońca pozwala nam zapomnieć o chorobach i problemach naszego środowiska i poczuć się znowu młodymi żołnierzami Rzeczypospolitej” (02.09.2011).
Ksiądz Waldemar Joniec zmarł w niedzielę, 25 maja 2014 r. o godz. 9.20 w szpitalu w Chełmie.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się Mszą św. żałobną sprawowaną we wtorek, 27 maja 2014 r. o godz. 19.00, pod przewodnictwem Biskupa Pomocniczego Mariusza Leszczyńskiego w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP w Buśnie. Koncelebrowało 50 kapłanów.
Msza św. pogrzebowa została odprawiona w środę, 28 maja 2014 r. o godz. 12.00, w kościele parafialnym pw. św. Józefa w Tomaszowie Lubelskim pod przewodnictwem bp. Mariana Rojka, koncelebrowało 120 kapłanów
Po Mszy św. pogrzebowej ciało śp. ks. Waldemara Jońca zostało przeniesione w kondukcie na cmentarz parafialny („Stary Cmentarz” przy ul. Lwowskiej) w Tomaszowie Lubelskim i złożone w grobowcu.
Requiescat in pace!
Opracował: ks. Zygmunt Jagiełło
ZID 23(2014), nr 2, s. 301-303