Ks. Adolf Wawrzyniak urodził się 10 września 1933 r. w Mikulinie (parafia Tyszowce), w rodzinie Józefa i Emilii, z domu Lis. Sakrament chrztu otrzymał 12 listopada 1933 r. w kościele parafialnym pw. św. Leonarda w Tyszowcach. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Mikulinie, gdzie ukończył cztery oddziały, a następnie do Tyszowiec, gdzie ukończył szkołę podstawową siedmioklasową w 1949 r. i w tym samym roku rozpoczął edukację w gimnazjum w Tyszowcach. Doświadczany różnymi życiowymi trudnościami, między innymi śmiercią matki, dzięki pomocy Bożej, jak sam pisał, zdał pomyślnie egzamin dojrzałości 17 czerwca 1953 r.
W podaniu do Rektora Seminarium Duchownego w Lublinie pisał: „Uprzejmie proszę o przyjęcie mnie do seminarium na pierwszy rok studiów, gdyż pragnę zostać Kapłanem Chrystusowym i mieć udział w świętym dziele nad zbawieniem nieśmiertelnych dusz ludzkich” (17.06.1953).
Proboszcz parafii w Tyszowcach ks. Franciszek Osuch w świadectwie do seminarium o przyszłym alumnie Adolfie pisał: „Jest synem Józefa i Emilii z Lisów, dobrych katolików. Uczniem moim był w latach 1949-1953. Pilny szczególnie w nauce religii. Często przystępował do sakramentów świętych, szczególnie w każdy pierwszy piątek miesiąca. Chłopiec grzeczny, poważny i spokojny, nie szukał towarzystwa i zabaw. Jest mało śmiały. Pracowity, obowiązkowy, zdolności średnie. Dwa lata temu umarła mu matka, rodzeństwo mniejsze dwie siostry i starszy jego brat razem musiało ojcu pomagać w gospodarce średniorolnej i w takich warunkach niezbyt sprzyjających kończył szkołę średnią. Teraz wybiera drogę do kapłaństwa zdecydowanie sam. Mam przeświadczenie, że jest dobrym kandydatem do seminarium i do kapłaństwa” (30.06.1953).
W latach 1953-1959 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie. W tym czasie proboszcz parafii Tyszowce, ks. Franciszek Osuch w „testimoniach” zauważał: „Alumn Adolf Wawrzyniak podczas pobytu w Tyszowcach zachowywał się poważnie i wzorowo. Jest małomówny, poważny, chętny do posługi w Kościele. Zapowiada się jako poważny kandydat do kapłaństwa” (28.09.1954). Rok później w opinii wakacyjnej ks. proboszcz zauważył: „rokuje on coraz to większe nadzieje, jest jednak bardzo wrażliwy na swoje braki w nauce i w wychowaniu i to go onieśmiela. Zbyt krytycznie patrzy na siebie. Boi się każdego kroku. Należy mu dodać otuchy” (19.09.1955). Kolejny proboszcz parafii w Tyszowcach, ks. Władysław Tarkowski potwierdzał powyższe opinie (23.09.1958).
Dnia 19 kwietnia 1959 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk Biskupa Lubelskiego Piotra Kałwy w Katedrze w Lublinie.
Po święceniach kapłańskich pracował jako wikariusz w następujących parafiach: Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła w Zamościu (04.05.1959 – 20.06.1959); Zwierzyniec (20.06.1959 – 20.06.1962); Zwiastowania NMP w Tomaszowie Lubelskim (20.06.1962 – 16.10.1963); św. Michała Archanioła w Lublinie (16.10.1963 – 02.07.1966); ponownie w parafii Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła w Zamościu (02.07.1966 – 04.08.1982) oraz Skierbieszów (04.08.1982 – 03.09.1982).
Przez lata pracy wikariuszowskiej ks. Adolf zdobył zaufanie i wielką sympatię wśród dzieci i młodzieży, którą katechizował. Ludzie młodzi widzieli w nim wzór przyjaciela, pedagoga i wychowawcy (09.08.1966).
3 września 1982 r. został mianowany proboszczem parafii Skierbieszów, w której posługę pełnił przez dwadzieścia dwa lata.
Od 28 marca 1987 r. ks. Adolf Wawrzyniak był kanonikiem honorowym Zamojskiej Kapituły Kolegiackiej. W dekrecie mianującym Biskup Lubelski Bolesław Pylak napisał: „Pragnę wyrazić uznanie dla gorliwej pracy i godnej postawy kapłańskiej Wielebnego Księdza Proboszcza oraz okazać wyraz Naszej szczerej życzliwości i poważania”.
W dniu 28 maja 1988 r. otrzymał nominację na wicedziekana dekanatu Zamość-Kolegiata. Nominację tę poparł dziekan dekanatu ks. Kazimierz Jacek Żórawski, który w piśmie do Biskupa Lubelskiego pisał: „Dla lepszego obsłużenia dekanatu Zamość-Kolegiata potrzebny jest drugi wicedziekan. Tak było w przeszłości. Na miejsce tragicznie zmarłego ks. wicedziekana Henryka Zmysłowskiego proponuję ks. kan. Adolfa Wawrzyniaka, proboszcza ze Skierbieszowa. Cieszy się on autorytetem wśród duchowieństwa, prowadzi nienaganne życie kapłańskie oraz ma w sobie ducha eklezjalnego: nie krytykuje, ale pozytywnie chce budować Kościół. Myślę, że mógłby być dobrym wicedziekanem” (28.05.1988).
Po powstaniu Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej 25 marca 1992 r. i uformowaniu się nowych struktur diecezjalnych, ks. Adolf został mianowany przez Biskupa Jana Śrutwę, 20 sierpnia 1992 r. wicedziekanem dekanatu Grabowiec, zaś rok później w tymże dekanacie sprawował funkcję ojca duchownego (05.03.1993).
Oprócz posługi duszpasterskiej w parafii i dekanacie ks. Adolf pełnił funkcję diecezjalnego wizytatora religii w szkołach (02.10.1997). Wszystkie urzędy i posługi sprawował do momentu przejścia na emeryturę, 10 maja 2004 r. Zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Biłgoraju. W miarę możliwości zdrowotnych, pokornie i gorliwie pomagał duszpastersko w parafii św. Marii Magdaleny w Biłgoraju, służąc Ludowi Bożemu głownie poprzez posługę w konfesjonale.
Uroczystości pogrzebowe księdza Adolfa Wawrzyniaka rozpoczęły się Mszą św. żałobną sprawowaną w Niedzielę Palmową, 29 marca 2015 r. o godz. 15.30 w kościele parafialnym pw. św. Marii Magdaleny w Biłgoraju. Mszy św. przewodniczył Biskup Senior Jan Śrutwa, zaś egzortę pogrzebową wygłosił Biskup Pomocniczy Mariusz Leszczyński. Koncelebrowało 40 kapłanów. We wstępie do Mszy św. Biskup Jan Śrutwa powiedział: „Łączy nas w tej chwili trumna ze zwłokami świętej pamięci ks. kanonika Adolfa Wawrzyniaka. Przez ostatnie 10 lat był mieszkańcem tego miasta, Domu Księdza Seniora, dobrze się zapisał w naszej pamięci. Był obecny w tej świątyni, życzliwie odnosił się do ludzi, dał nam przykład dobrego życia i pobożnego odchodzenia z tego świata. Jego życie było piękne i kapłaństwo było piękne, jest więc także radość, że mogliśmy korzystać z jego posługi. Dziś najbardziej potrzebna jest mu nasza modlitwa”.
Ksiądz Adolf zostawił list, który został odczytany podczas nabożeństwa w Biłgoraju. W jednym z jego fragmentów napisał: „Mam na sumieniu swoje grzechy, jeśli to możliwe, przepraszam za wszystko co było złe z mojej strony. Dziś zwracam się do was po raz ostatni, dziękuję za wszelkie doznane dobro, liczę iż dobry Bóg pozwoli mi na spotkanie z wami u siebie, oby za to wszystko co nieudolnie czyniłem dla uświęcenia i zbawienia ludzi, Miłosierny Bóg pozwolił mi wraz z nimi przebywać w swojej świętości wiekuistej”.
Msza św. pogrzebowa pod przewodnictwem Biskupa Seniora Jana Śrutwy została odprawiona w Wieki Poniedziałek, 30 marca 2015 r. o godz. 10.00 w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP w Skierbieszowie. Mszę św. koncelebrował Biskup Senior z Archidiecezji Lubelskiej Ryszard Karpiński, który też wygłosił homilię oraz około 40 kapłanów z Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej i Lubelskiej.
Po Mszy św. ciało zmarłego Kapłana zostało złożone w grobowcu kapłańskim na cmentarzu parafialnym w Skierbieszowie.
Requiescat in pace!
Opracował: ks. Zygmunt Jagiełło
ZID 24(2015), nr 1, s. 189-192