Księża pracujący w parafii
Msze Święte
Niedziele: 08:00 (czas letni) 09:00 (czas zimowy) 09:30 (czas letni) 10:30 (czas zimowy) 11:00 (czas letni) 12:00 (czas zimowy)
Dni powszednie: 17:00 * 18:00 *
Odpust parafialny: Narodzenia NMP (8 września)
Dane administracyjne
Liczba mieszkańców: 850
Liczba katolików: 725
Do parafii należą
Rys historyczny
W r. 1959 bp Piotr Kałwa mianował ks. Bogumiła Olejnika, kapelanem dla sióstr felicjanek w Chodywańcach. Równocześnie rozpoczął on pracę w organizującym się punkcie duszpasterskim. Zaczęto na miejscu prowadzić oddzielne księgi i oddzielono się od Jarczowa.
Parafia w Chodywańcach na początku w. XV została uposażona przez miejscowych właścicieli ziemskich w 2 łany pola, wolny wypas bydła, wolny wyręb w lesie, dziesięcinę itd. Przy parafii istniał szpital dla ubogich, który funkcjonował jeszcze w XIX w. jako schronienie dla starców. Parafia przeżyła kilka ciężkich okresów w swoich dziejach, m.in. w II połowie w. XIX, kiedy po kasacie unii rząd carski zamknął na pewien czas kościół. Proboszcza ks. Cypriana Garlickiego i wielu parafian wywieziono na Sybir, natomiast teren ten postanowiono przyłączyć do parafii w Tomaszowie Lubelskim i w Gródku.
Kolejnym ciężkim okresem była II wojna światowa: aresztowania, wywożenie do obozów, wysiedlenia. W r. 1943 w Dachau zginął proboszcz, ks. Edward Gajewski, a 13 IV 1944 r. bandy UPA zamordowały ks. Jakuba Jachułę razem z innymi parafianami.
W r. 1947, po przeniesieniu siedziby parafii do Jarczowa, przez okres dwóch lat w Chodywańcach był kościół narodowy. W r. 1951 przybyły tutaj felicjanki z Uhnowa i zamieszkały na plebanii (pracowały tu
do r. 1983). Do r. 1962 prowadziły przedszkole. Nowa plebania została oddana do użytku w r. 1983.
Stare księgi parafialne zaginęły w czasie działań wojennych, natomiast z ksiąg kościelnych zachował się jedynie rytuał z r. 1640 i dwa mszały z w. XIX.
Pierwsza świątynia drewniana powstała na początku w. XV. Kolejny kościół (modrzewiowy) wystawiono w r. 1757 z fundacji Grabowskich. Pod koniec w. XIX był on w złym stanie i został zamknięty (1890-1907). Wyremontowano go, ale wkrótce spłonął (1911). W latach 1919-1938 za kościół parafialny służyła dawna cerkiew, która w r. 1938 została rozebrana. W r. 1938 postawiono drewnianą kaplicę pw. Narodzenia NMP. Pobudował ją miejscowy cieśla. Poświęcona przez proboszcza, ks. Edwarda Gajewskiego. W r. 1949 wybuchł pożar zakrystii. Była remontowana w latach 1960-1963 (dach, podwaliny). W r. 1973 dobudowano przedsionek. Kaplica drewniana, obita wewnątrz i z zewnątrz płytami pilśniowymi, jednonawowa, o wymiarze 11x7 m. Ołtarz główny, drewniany, barokowy, przywieziony około r. 1919
z kościoła w Nabrożu. W ołtarzu obraz MB (prawdopodobnie z około 1920 r.). Po bokach stały dwa prowizoryczne ołtarze, a na chórze muzycznym fisharmonia.
Obok kościoła dzwonnica - brama, murowana z ok. 1820 r., dwa dzwony sprowadzone wkrótce po zakończeniu działań wojennych. Poświęcił je proboszcz ks. Józef Gronkowski. W r. 1986 rozpoczęto budowę nowego kościoła na fundamentach z r. 1938, wg projektu Andrzeja Rabiegi z Tomaszowa Lubelskiego i konstruktora Eugeniusza Kossaka także z Tomaszowa Lubelskiego.
11 IX 1986 r. kamień węgielny wmurował bp pomocniczy lubelski Jan Śrutwa. Budowniczym światyni był ks. Edward Proc.
Cmentarz grzebalny
2. Cmentarz przykościelny, dawniej także grzebalny, nieczynny, założony prawdopodobnie w XV w., czynny do końca w. XVIII, w kształcie połowy trapezu o pow. 0,2 ha, ogrodzony metalową siatką przy metalowych słupach oraz wałem ziemnym
3. Cmentarz prawosławny w Jurowie, nieczynny, założony po r. 1875, w kształcie czworoboku o pow. 0,18 ha, ogrodzony metalową siatką przy metalowych słupach
Kapłani zmarli pochowani na cmentarzu parafialnym:
Ks. Jakub Jachuła (+1944), ks. Bogumił Olejnik (+1983)
Kaplice na terenie parafii
2. Dzwonnica służąca jednocześnie za bramę, pochodzi zapewne z 1. Poł. w. XIX. Usytuowana na osi spalonego kościoła. Murowana z cegły, otynkowana. Parawanowa, trójarkadowa, z środkową arkadą szerszą. Daszek czterospadowy, zwieńczony dużą, baniastą wieżyczką na sygnaturkę, kryty blachą. Dwa stare dzwony, jeden z napisem cyrylicą, pocerkiewny. W pobliżu dzwonnicy rzeźba św. Onufrego późnobarokowa XVIII, kamienna, znacznie uszkodzona.
Ruchy i stowarzyszenia
- Chór parafialny
- Koło przyjaciół Radia Maryja
- Krąg biblijny- dorosłych
- Lektorzy
- Ministranci
- Schola
Kapłani, którzy pracowali w parafii
Proboszczowie:
ks. Stefan Kuk (1991-1993), ks. Stanisław Zarosa (1993-2002), ks. Władysław Gudz (2002-2007), ks. Grzegorz Hałas (2007-2011), ks. Piotr Lenart (2011-2015)
Kapłani, zakonnicy i zakonnice pochodzący z parafii
ks. Waldemar Górski, ks. Marcin Pudo, ks. Adam Malinowski, o. Ryszard Kubiszyn CSsR, br. Feliks Grabowiec OFM, s. Asumpta Krzeszowska CSSF, s. Danuta Hanejko SAPU