Parafia pw. Matki Bożej Częstochowskiej Dołhobyczów

Do parafii należą miejscowości: Dołhobyczów, Horoszczyce, Kadłubiska, Mołczany, Podhajczyki, Witków, Wólka Poturzyńska

Od XVIII w. istniała w Dołhobyczowie parafia greckokatolicka. Posiadała dwa kościoły filialne: w Horoszczycach i Oszczowie. W czasie kasaty unii została zamieniona na parafię prawosławną, a katolicy obrządku łacińskiego należeli do parafii Oszczów. Ta ostatnia istniała od XV w. i należała do diecezji chełmskiej (dekanat Bełz). Przez kilka wieków, aż do r. 1948, siedziba parafii mieściła się w Oszczowie. Na skutek działań wojennych kościół w tej ostatniej miejscowości spalił się. Jednak na terenie parafii znajdował się drugi kościół katolicki, właśnie w Dołhobyczowie (budowany w latach 1911-1914).

Po zakończeniu działań wojennych przy tej świątyni skupiło się życie religijne. Tutaj również zaczęła się organizować struktura nowej parafii. Wobec tego bp lubelski Stefan Wyszyński, w r. 1948, mianował nowego proboszcza, ks. Stanisława Mamcarza, dla parafii nazwanej podwójną nazwą Dołhobyczów-Oszczów. Siedzibą parafii stał się Dołhobyczów. Terytorium jej pokrywało się z granicami dawnej parafii Oszczów. Od  roku 1977 Oszczów ponownie stał się samodzielną parafią.

Parafia została uposażona w ziemię po zakończeniu II wojny światowej. Była to ziemia pocerkiewna (dawniej unicka). Jeszcze w okresie międzywojennym ten teren zamieszkiwała spora liczba prawosławnych, obecnie należą oni do wyjątków.

Kościół, pw. MB Częstochowskiej z lat 1911-1914 z fundacji Świeżawskich, wg projektu Zenona Kononowicza (było to wotum wdzięczności Świeżawskich za udzielenie przez Stolicę Apostolską dyspensy od przeszkody małżeńskiej pokrewieństwa). Kościół był nieznacznie zniszczony w czasie II wojny światowej (częściowo ucierpiało wyposażenie kościoła - zabrano organy, uszkodzono ołtarz główny). Świątynia parafialna murowana z cegły, jednonawowa, neogotycka, na frontonie wysoka wieża. Przed kościołem kamienna figura MB Niepokalanie Poczętej, wystawiona przez właścicieli dóbr w Dołhobyczowie w r. 1905 jako wotum wdzięczności za ukaz tolerancyjny (statua była poświęcona w r. 1906 przez bpa Franciszka Jaczewskiego).

1. Cmentarz parafialny rzymskokatolicki, założony w r. 1950, czynny, w kształcie litery L o pow. 0,64, podzielony na kwatery, ogrodzony od frontu metalowymi przęsłami przy metalowych słupach, z pozostałych stron metalowa siatka

2. Cmentarz prawosławny w Dołhobyczowie, dawniej greckokatolicki, nieczynny, założony na pocz. XIX w.

3. Cmentarz przycerkiewny z mogiłami żołnierzy "Hallerczyków" i ofiar II wojny światowej, nieczynny.

Kapłani zmarli pochowani na cmentarzu parafialnym:
ks. Ignacy Pożerski (+1968)

1. Kościół filialny, pw. św. Antoniego Padewskiego, w Witkowie, z lat: 1982 - 83, murowany, wg projektu Zygmunta Nowaka z Tomaszowa Lub., poświęcony, 28 sierpnia 1983 r., przez bpa lubelskiego Bolesława Pylaka

2. Figura przydrożna w Dołhobyczowie z r. 1858. Neogotycka. Murowana, w kształcie kapliczki, zwieńczona pinaklem z krzyżem. We wnęce rzeźba Matki Boskiej, ludowa.

3. Kapliczka na skraju lasu w Wólce Poturzyńskiej, drewniana, odnowiona, prawdopodobnie z II poł. XIX w., wewnątrz figura św. Antoniego Padewskiego.

4. Krzyż w Dołhobyczowie, z r. 1905, z okazji tolerancji religijnej, metalowy, wsparty na podmurówce.

5. Cerkiew prawosławna, murowana, z r. 1910, nieczynna