Parafia pw. Świętego Andrzeja Boboli Bystre

Do parafii należą miejscowości:
Bystre, Kulno, Kustrawa, Łazów, Sigiełki

Parafia została erygowana 9 V 1997 r., dekretem bpa zamojsko-lubaczowskiego Jana Śrutwy poprzez wydzielenie z parafii pw. Narodzenia NMP w Krzeszowie. W jej skład pierwotnie weszły miejscowości: Bystre, Kustrawa, Łazów, Sigiełki.
16 XII 1997 r. dekretem bpa zamojsko-lubaczowskiego Jana Śrutwy, z parafii Potok Górny (dekanat Tarnogród), do parafii Bystre została włączona miejscowość Kulno z kościołem filialnym pw. św. Maksymiliana Kolbe. Kościół ten stanowi współwłasność - rozumianą po połowie - z parafią prawosławną w Tarnogrodzie. Podobny stan prawny dotyczy cmentarza grzebalnego znajdującego się w lesie za Kulnem.
Kościołem parafialnym został dotychczasowy kościół filialny parafii Krzeszów, pw. św. Andrzeja Boboli, w Bystrem.

Cmentarz katolicko - prawosławny w Kulnie, przy szosie do Naklika, czynny

Kościół filialny, pw. Św. Maksymiliana Kolbe, w Kulnie.

Od kilku wieków mieszkała tu ludność unicka, która miała świątynię drewnianą. Po Kongresie Wiedeńskim w 1815 r. Kulno stało się miejscowością nadgraniczną. Granica między Kongresówką a Galicją przebiegała tuż za wioską od strony wschodniej, a następnie na południe skręcała w stronę rzeki San.

W 1872 r. zbudowano obecną świątynię murowaną jako trzeci z kolei kościół w Kulnie. Poprzednie dwie drewniane cerkwie unickie były na miejscu obecnej leśniczówki i uległy zniszczeniu. W 1875r. zaborczy rząd carski zlikwidował Unię wcielając jej wiernych siłą do Cerkwi Prawosławnej. Usilnie postarano się, aby żadne ślady oporu unitów nie znalazły się w historycznych dokumentach. Utworzona tu parafia prawosławna funkcjonowała do 1946r. W tym okresie Kulno zamieszkiwało 620 rodzin, w tym tylko 10 katolickich. Po repatriacji prawosławnych w 1946r. do ZSRR, Kulno zasiedlili mieszkańcy okolicznych przeludnionych wsi polskich. Nie konserwowana świątynia częściowo uległa ruinie: zawalił się dach i strop, zniszczono okna i drzwi, rozebrano parkan, a na murach rosły dzikie brzozy.

Po 1946r. kapłan katolicki z Potoku Górnego odprawiał Mszę św. raz w miesiącu w starej szkole. Z powodu zakazu władz świeckich 8 maja 1955r. ostatni raz była tam Msza św. Po przewrocie październikowym w 1956r. utworzono ponownie parafię prawosławną w Tarnogrodzie. Świątynia w Kulnie stała się jej filią. Zaczął tu sporadycznie dojeżdżać kapłan prawosławny z Tarnogrodu. W 1972 r. Biskup Lubelski Piotr Kałwa i Prawosławny Metropolita całej Polski i Warszawy Bazyli uzgodnili, że świątynię w Kulnie będą współużytkować wyznawcy obydwu Kościołów. Jest to więc jeden z nielicznych przypadków w Polsce - a jedynym na terenach wschodnich kraju - zgodnej modlitwy w jednej świątyni rozłączonych Kościołów. Staraniem katolickiej ludności podźwignięto historyczną świątynię z ruin. Został jeszcze wykonany parkan. Kościół murowany, w stylu bizantyjskim.

W roku 1999 wymieniono mocno już zniszczoną podłogę i ławki i drzwi wejściowe. Dzięki zaangażowaniu mieszkańców Kulna, w kościele systematycznie powiększa się liturgiczne wyposażenie. Odpust katolicki: św. Maksymiliana Marii Kolbego (niedziela przed 14 VIII).