Jan Paweł II – Świętymi bądźcie!

List Episkopatu Polski zapowiadający XIV Dzień Papieski(12 października 2014 r.)„Jan Paweł II – Świętymi bądźcie!”Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia i Siostry! Pismo
św. często przywołuje obraz winnicy. Liturgia Słowa dzisiejszej
niedzieli rozpo-czyna się od przypomnienia tekstu z Księgi proroka
Izajasza: „Chcę zaśpiewać mojemu przy-jacielowi pieśń o jego miłości do
swojej winnicy…” (Iz 5, 1). Również Chrystus odwołuje się do tego motywu
(por. Mk 12, 1-9). Opowiedziana przez Niego przypowieść dotyczy narodu
wybranego, ale nie tylko. Umiłowaną winnicą jest człowiek, który, dzięki
pracy nad sobą, przynosi dobre owoce lub też zaprzepaszcza otrzymane od
Boga dary. A Bogu zależy na tym, by człowiek stworzony na jego obraz i
podobieństwo (Rdz 1, 27), nieustannie ten obraz i po-dobieństwo
dopełniał swym własnym wysiłkiem, żyjąc w prawdzie, w wolności, a nade
wszystko w klimacie miłości Boga i braci.1. Potrzeba świętości Już
za tydzień będziemy przeżywać XIV Dzień Papieski pod hasłem „Jan Paweł
II – Świętymi bądźcie!” Słowa te zostały zaczerpnięte z Księgi
Kapłańskiej, gdzie Pan Bóg nawo-łuje: „Bądźcie więc świętymi, bo Ja
jestem święty!” (Kpł 11, 45). Wezwanie do świętości jest jedną z
przewodnich myśli Starego i Nowego Testamentu oraz fundamentalną troską
Kościoła o każdego z nas. Świat różnie podchodzi do świętości. Jest
ona tematem z jednej strony obcym współ-czesnej mentalności, a z drugiej
niezwykle pożądanym. Niektórzy zdają się nie interesować świętością w
ogóle, czasem odrzucają ją jako niemożliwą do osiągnięcia lub nawet
niepotrzeb-ną. Tymczasem Jan Paweł II przekonywał, że świętość jest
głębokim, choć czasem nieuświa-domionym pragnieniem człowieka oraz
odpowiedzią na wiele nurtujących nas problemów. Niewątpliwie dążąc
do świętości powinniśmy unikać wszystkiego co ją wypacza. Nie można
ograniczać świętości jedynie do praktyk pobożnych. Trudno ją odnaleźć
także w po-stawie ucieczki przed życiem, odpowiedzialnością czy światem.
Świętość to nie tylko troska o piękno własnego człowieczeństwa, ale to
więź z Bogiem oraz bohaterskie niekiedy otwarcie się na człowieka.
Zamieńmy tę teoretyczną refleksję na przykład świętości Jana Pawła II.2. Jan Paweł II o świętości Jak
zatem rozumiał świętość Jan Paweł II? Do jakiej świętości wzywa nas
dzisiaj? „Świętość stanowi kres drogi nawrócenia” – mówił Papież – „jest
pielgrzymowaniem do Bo-ga. Dlatego naśladowanie Jego świętości, nie
jest niczym innym niż przedłużaniem historii miłości, szczególnie
względem ubogich, chorych i potrzebujących” (por. Ecclesia in America,
nr 30). Fundamentem naszej świętości jest Bóg – jedyny prawdziwie
Święty! On kształtuje nasze serca według Serca swego Syna. Jest to droga
pokory, prostoty i ubóstwa, która spra-wia, że jesteśmy wolni i
szczęśliwi. Święci zawsze zadziwiali swoją zwykłością, normalnością i
pokorą. Potrafili łączyć to z heroicznością cnót uznanych przez Kościół. Papież
Polak zaznaczał, że: „świętość jest darem i zadaniem (…) dla świeckich,
tak samo jak dla zakonników i kapłanów, w sferze prywatnej tak jak w
działalności publicznej, w życiu zarówno jednostek, jak rodzin i
wspólnot” (Orędzie Ojca Świętego Jana Pawła II do młodzieży całego
świata z okazji XIII Światowego Dnia Młodzieży, nr 7). Znamienne
słowa, nietracące niczego ze swej aktualności, wypowiedział Ojciec
Święty w 1991 roku w Lubaczowie: „Wiara i szukanie świętości jest sprawą
prywatną tylko w tym sensie, że nikt nie zastąpi człowieka w jego
osobistym spotkaniu z Bogiem. (…) Postulat neu-tralności
światopoglądowej jest słuszny głównie w tym zakresie, że państwo powinno
chronić wolność sumienia i wyznania wszystkich swoich obywateli,
niezależnie od tego, jaką religię lub światopogląd oni wyznają. Ale
postulat, ażeby do życia społecznego i państwowego w żaden sposób nie
dopuszczać wymiaru świętości, jest postulatem ateizowania państwa i
życia społecznego i niewiele ma wspólnego ze światopoglądową
neutralnością”. Zdaniem Jana Paw-ła II świętość nigdy nie osłabia życia
publicznego, ale je dynamizuje wznosząc na wyższy po-ziom. Dojrzała
świętość obywateli zawsze służyła wielkości Rzeczypospolitej. Ogołacanie
człowieka z tych wartości prowadzi do jego degradacji i jest przyczyną
wielu życiowych tra-gedii. Ich brak powodował w historii niezwykle
bolesne, często trwające przez wieki dramaty w skali narodu. Świętość
nie rodzi się w próżni. Rozwój i wzrastanie do świętości domagają się
przyjaznego środowiska, wspólnoty żyjącej ewangelicznymi zasadami,
gwarantującej wza-jemne wsparcie.3. Kanonizacja Jana XXIII i Jana Pawła II Niedawne
uroczystości kanonizacyjne dwóch papieży były głębokim doświadczeniem
duchowym. Wierząc w świętych obcowanie, zwracamy się do nich z prośbami i
ufamy, że pomogą nam jako nasi orędownicy przed Bogiem. Świadectwa
świętych Jana XXIII i Jana Pawła II są tym silniejsze, że zostały
złożone w niełatwych czasach. Ich życie było naznaczone przez systemy
totalitarne i najokrutniejsze w historii świata wojny. W homilii
kanonizacyjnej Ojciec Święty Franciszek podkreślił, że papieże Jan XXIII
i Jan Paweł II: „Byli kapłanami, biskupami i papieżami dwudziestego
wieku. Poznali jego tra-gedie, ale nie byli nimi przytłoczeni.
Silniejszy był w nich Bóg”. Papież podkreślił, że nadzieja i radość,
które obydwaj Jego poprzednicy obficie przekazywali Ludowi Bożemu, miała
swe źródło w kontemplacji paschalnej drogi Jezusa Chrystusa. Bliskość
Pana ukrzyżowanego i zmartwychwstałego dawała im siłę do czytelnego,
pociągającego i radosnego świadectwa wiary. Papież Franciszek
przypomniał również, że „to właśnie święci prowadzą Kościół na-przód i
sprawiają, że się rozwija”. Jan Paweł II czynił to szczególnie poprzez
obronę rodziny i świadectwo Bożego miłosierdzia. Przekonywał
nieustannie, że, aby czynić Kościół wspólno-tą żywą, trzeba pozwolić
prowadzić się Duchowi Świętemu, który wzbudza w nas autentycz-ne
pragnienie świętości. W życiu Jana XXIII i Jana Pawła II troska o
więź z Bogiem była zawsze na pierwszym miejscu. Święci Papieże
wiedzieli, że Bóg i tylko Bóg jest mocą swojego ludu oraz mocą ich
pasterskiego posługiwania. To między innymi dlatego widzieliśmy Jana
Pawła II jako wielkie-go świadka modlitwy, kontemplacji i adoracji.
Świadka więzi z Bogiem widocznej zawsze, a szczególnie podczas
sprawowania Eucharystii. Ileż razy podczas pielgrzymek patrzyliśmy na
Naszego Papieża tak zatopionego w modlitwie, jakby był już nieobecny
duszą na tym świecie. To nieustanne zjednoczenie z Chrystusem tłumaczy
Jego całkowite oddanie Bogu, Maryi i Kościołowi. Ta więź z Bogiem
stanowiła fundament Jego świętości. Drodzy Bracia i Siostry! Tegoroczny
Dzień Papieski będziemy obchodzili w przyszłą niedzielę pod hasłem:
„Jan Paweł II – Świętymi bądźcie!”. Nasze serca wypełnia radość i
wdzięczność Bogu za święte życie Papieża Polaka i jego kanonizację.
Swoje podziękowanie wyraźmy jeszcze raz modlitwą dziękczynną, świętością
życia oraz wrażliwością na potrzeby bliźnich. Za tydzień będziemy mieli
okazję wspomóc dzieło, które od lat nazywane jest „żywym pomnikiem”
Jana Pawła II. Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia” poprzez stypendia
wspiera materialnie i duchowo po-nad dwa i pół tysiąca młodych ludzi z
całej Polski. Dzięki ofiarności rodaków w kraju i poza jego granicami
mogą oni realizować swoje edukacyjne aspiracje. W duchu wartości, którym
służył kanonizowany Papież, stypendyści pragną dobrze przygotować się
do zadań czekają-cych ich w dorosłym życiu. Tę inicjatywę Kościoła w
Polsce Jan Paweł II już za życia określił mianem pomnika „najbliższego
jego sercu”. Tym bardziej zachęcamy do wspierania jej modli-twą,  i
dobrym słowem. Podczas kwesty przy kościołach, na ulicach i w innych
miejscach pu-blicznych będziemy mogli przekazać także środki materialne
na to wyjątkowe dzieło solidary-zując się ze zdolną młodzieżą z
mniejszych miejscowości w Polsce. Udzielamy wszystkim pasterskiego
błogosławieństwa na czas przeżywania XIV Dnia Papieskiego, podejmowania
trudu dążenia do świętości oraz pomagania bliźnim.Podpisali: Kardynałowie, Arcybiskupi i Biskupiobecni na 365. Zebraniu PlenarnymKonferencji Episkopatu Polski w Warszawie w dniu 10 czerwca 2014 r. List należy odczytać w niedzielę, 5 października 2014 r.Za zgodność:+ Artur G. MizińskiSekretarz Generalny KEP

pobierz List Episkopatu Polski na XIV Dzień Papieski (.pdf)