Z racji Światowego Dnia Środków Społecznego Przekazu, przypadającego na 21 września, pragnę przekazać słowo podziękowania wszystkim pracownikom mediów, a szczególnie katolickich, za Wasz trud ukazywania wszystkim ludziom prawdy o Bogu, człowieku i świecie, o wydarzeniach jakie były, dzieją się i zostały zaplanowane oraz za troskę o to, by każdy człowiek stawał się coraz lepszy i szczęśliwszy, odnajdując siebie samego we właściwych relacjach do Stwórcy i współbraci oraz względem samego siebie.
Wszystkie środki społecznego przekazu, te bardziej tradycyjne, ale również i całkiem nowoczesne, pomagają każdemu z nas, wprost, bez ograniczeń w czasie, uczestniczyć w życiu tego świata, dostrzegać to, co dotychczas widzieli jedynie nieliczni, wzrastać w wiedzy, jaką wcześniej tylko niektórzy posiadali oraz obejmować sercem, wolą i radością a także poczuciem smutku oraz żalu, sprawy narodów i poszczególnych ludzi o których zwyczajnie byśmy nie wiedzieli. Te przekazywane nam treści, myślę teraz w sposób szczególny o katolickich mediach, wchodzą w naszą codzienność, pomagając nam się modlić, kształtują naszą wiarę, poszerzają katechizmową wiedzę i zachęcają do konkretnych czynów miłości oraz zatroskania o bliźnich, budują jedność, umacniają w chwilach zniechęcenia, dają radość i wzmacniają nadzieję.
Warto przy takiej okoliczności zwrócić uwagę na pewną obserwację z życia, gdy chodzi o rzeczywistość środków społecznego przekazu, a mianowicie na charakterystyczne typy postaw ludzi, będących odbiorcami współczesnych mediów. Pierwszą grupę stanowią ci, którzy kupują gazety, lecz czytają jedynie wybrane niewielkie fragmenty, bez refleksji, mają włączone radio, cały dzień, podczas ich zajęć i odpoczynku funkcjonuje telewizor, ale niewiele potrafią powiedzieć o tym, co do nich dotarło. Dla takich osób właściwie nie ma większej owocności z tych mediów i nie mają one znaczącego wpływu na ich codzienne życie. Pozostają tam jedynie urwane fragmenty zasłyszanych treści, bez jakiegoś szerszego osadzenia i konkretu w życiu.
Drugą grupę stanowią ci, którzy czytają, słuchają, patrzą, ale w rzeczywistości nie zmienia to, ich postawy myślenia, wartościowania, argumentacji. Oni są nadal przekonani o tym, że skoro tak pisali i tak mówili, to z pewnością tak właśnie jest, a dla nich osobiście nie ma potrzeby weryfikacji tych treści. Trzecią grupę stanowią ci, co próbują na ten temat mówić, zastanawiają się, dyskutują, przystawiają to, co otrzymali do obrazu i wartości, jakie mają w osobistym życiu i którymi sami się kierują, ale pozostawiają wszystko dla samych siebie. Czwarta grupa ma odwagę i mądrość, do tego, aby wyciągnąć wnioski z tego, co do nich dotarło i dyskutować z proponowanym sposobem życia, z interpretacją faktów, wyczuwają oni, iż często samo przekazywanie wydarzenia jest nieprawdziwe, manipulowane. Dają temu głos przez własną społeczną postawę Wreszcie grupa piąta, ma odwagę kształtować ten medialny świat, wpływać na niego i mówić, co widzi oraz słyszy, zestawiając owe treści z tym, co rzeczywiście jest. A to wszystko czynią oni z miłością, z prawdą o tym co usłyszeli i odpowiedzialnością osoby wierzącej, będącej dojrzałym synem czy córką Ojczyzny, patriotycznej tradycji, osoby wierzącej kierującej się dobrze ukształtowanym sumieniem i odpowiedzialnej za otrzymaną od Boga łaskę.
Wszyscy jesteśmy głodni prawdy, chcemy mieć dobrą wiedzę i pragniemy być rozumnie kształtowani oraz pozytywnie mobilizowani do autentycznej miłości. Istotnym zadaniem mediów jest zatem: prawda, mądrość życia i świętość, tych do których te środki przekazu są kierowane. Przy tym, co słyszymy, widzimy, co do nas dociera, zostajemy w jakiś duchowy sposób naszym sercem.
Osoby pracujące w mediach biorą na siebie wielką odpowiedzialność za kształtowanie człowieka i świętość, jaką on żyje i do jakiej dojrzewa każdy z nas. Drodzy Redaktorzy i Pracownicy wszelkich mediów, pozwólcie nam i pomóżcie odbiorcom tych współczesnych środków społecznego przekazu, żyć zgodnie z Bożą prawdą, z mądrością, jaka nas ubogaca i czyni bardziej szczęśliwymi oraz kształtuje a także zachęca do świętości, bo to jest najtrudniejszą, ale równocześnie najważniejszą sprawą dla człowieka, gdyż jej fundamentem, jest prawdziwa miłość, której źródło odnajdujemy w samym Bogu.
Z darem modlitwy i błogosławieństwem
† Marian Rojek
Biskup
Zamość 16.09.2014
Drodzy Pracownicy Środków Społecznego Przekazu oraz Osoby zaangażowane w posługiwanie mediów katolickich!
Z racji Światowego Dnia Środków Społecznego Przekazu, przypadającego na 21 września, pragnę przekazać słowo podziękowania wszystkim pracownikom mediów, a szczególnie katolickich, za Wasz trud ukazywania wszystkim ludziom prawdy o Bogu, człowieku i świecie, o wydarzeniach jakie były, dzieją się i zostały zaplanowane oraz za troskę o to, by każdy człowiek stawał się coraz lepszy i szczęśliwszy, odnajdując siebie samego we właściwych relacjach do Stwórcy i współbraci oraz względem samego siebie.