Środowisko Tradycji Łacińskiej

adres: Kościół Rektoralny św. Katarzyny; 22-400 Zamość
Msza święta w rycie rzymskim swoimi początkami sięga apostolskiej Tradycji pierwszych wieków, rzymskiego, łacińskiego chrześcijaństwa. Ryt ten skodyfikowany przez papieża św. Damazego (366-384) i św. Grzegorza I Wielkiego (590-604), po soborze Trydenckim (1545-1563), został dany przez papieża św. Piusa V (1566-1572) całemu Kościołowi.

W XX w., po Soborze Watykańskim II (1962-1965) i reformie liturgicznej, ryt ten zwany: tradycyjnym,  rzymskim, gregoriańskim, łacińskim, trydenckim, klasycznym, starym, przedsoborowym nadal jest pielęgnowany przez środowiska i wspólnoty tradycyjnych katolików, duchownych i świeckich.  


Obecnie, zgodnie z wolą Ojca św., Benedykta XVI wyrażoną w liście apostolskim Summorum Pontificum (2007), ryt ten nazywany jest również nadzwyczajną formą rytu rzymskiego, wcześniejszą formą liturgii Kościoła katolickiego.

Msza święta w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego celebrowana jest zatem z Mszału Rzymskiego św. Piusa V z 1570 r., i ponownie wydanego przez bł. Jana XXII w 1962 r., zgodnie z wolą bł. Jana Pawła II wyrażoną w dokumencie Ecclesia Dei (1988) oraz Benedykta XVI wyrażoną w liście apostolskim Summorum Pontificum w 2007 r.

 WSPÓŁCZESNE DOKUMENTY KOŚCIOŁA TYCZĄCE TRADYCYJNEJ LITURGII RZYMSKIEJ