Parafia pw. Świętego Jana Nepomucena Susiec

Do parafii należą miejscowości: Grabowica, Rybnica, Susiec

Na początku w. XVIII w Suścu, nad Tanwią, na wzgórzu zwanym Zamczysko, był unicki klasztor bazylianów. Po opuszczeniu go przez zakonników został ufundowany 23 VII 1748 r. kościół filialny par. tomaszowskiej. Filia pod nazwą Zamczysko, razem ze swoją par. macierzystą Tomaszów, w okresie przynależności do diecezji chełmskiej, wchodziła w skład dekanatu Potylicze. W r. 1796 przestał istnieć wspomniany kościółek filialny. Po wzniesieniu nowego w r. 1862, ale już w nowym miejscu, Susiec ponownie stał się filią par. tomaszowskiej. Dopiero w r. 1906 została tu erygowana parafia przez bpa Franciszka Jaczewskiego. Budynek kościelny, mieszkalny i cmentarz grzebalny były na gruntach należących do ordynacji zamojskiej (cmentarz grzebalny istnieje od r. 1910, budynki gospodarcze powstały w r. 1920, zabytkowy budynek organistówki został rozebrany w 1985 r. w trakcie prac przygotowawczych do budowy nowej plebanii, która wzniesiona została w latach 1985-1988, stara plebania została rozebrana w r. 1994).

Na terenie par. był żywy kult św. Jana Nepomucena, którego obraz znajduje się w kościele par. Również czcią otaczano św. Mikołaja jako patrona dobytku. W okresie międzywojennym rozwijały swoją działalność organizacje i stowarzyszenia religijne (m. in. Żywy Różaniec, tercjarstwo, Akcja Katolicka). Tragiczne wspomnienia pozostawiła II wojna światowa, m.in. w Paarach rozstrzelano część mieszkańców wsi (na tym miejscu stoi dziś kaplica). Teren dzisiejszej par. w okresie przedrozbiorowym zamieszkiwali również unici, natomiast w okresie międzywojennym było 258 prawosławnych.
Na początku w. XVIII istniał w Suścu klasztorny kościół unickich bazylianów. 23 VII 1748 r. dzięki Tomaszowi Antoniemu Zamoyskiemu, stał się on filialnym parafii łacińskiej w Tomaszowie (bazylianie przedtem sami opuścili klasztor). 23 VI 1796 r. bp przemyski, pod którego jurysdykcją była ta część diecezji chełmskiej po rozbiorach, nakazał rozebrać ten kościół, chylący się do upadku. Po tym kościele, który stał w miejscu zwanym Zamczyskiem nie pozostało śladu.

Następny kościół wzniesiono w nowym miejscu. Jest to świątynia istniejąca do dziś, która została wybudowana w latach 1862-1868 pw. św. Jana Nepomucena. Fundatorami jej byli Zamoyscy, przy równoczesnym udziale parafian. Dopiero 4 VI 1964 r. konsekrował go bp Henryk Strąkowski. Około r. 1918 dobudowano zakrystię. W r. 1929 wykonano pokrycie dachu blachą. W łatach 1957-1959 nastąpiło odnowienie całego kościoła (z zewnątrz i wewnątrz). Również w r. 1957 przeprowadzono malowanie wnętrza, a w r. 1965 przeprowadzono remont dachu po tym jak wichura zerwała blachę z kościoła.

Kościół murowany, jednonawowy, przy prezbiterium zakrystia, sufit drewniany, posadzka z terakoty. W głównym zabytkowym ołtarzu drewnianym są 2 obrazy: św. Jana Nepomucena (zabytkowy z  1 poł. XIX w.) i MB Częstochowskiej (r. 1960) oraz zabytkowe antepedium z MB Bolesną. Ołtarz poddany został gruntownej renowacji w 2007 r. Po prawej stronie kościoła znajduje się drewniany ołtarz boczny z obrazem MB Nieustającej Pomocy (renowacja w 2006 r.), zaś po lewej stronie, na ścianie wisi obraz św. Mikołaja z pocz. XIX w. W nawie znajdują się ławki i  konfesjonał wykonane w r. 2008, chrzcielnica z r. 2007 (wykonana na bazie zabytkowej kropielnicy z poł. XIX w.). Na chórze muzycznym są organy 8-głosowe, przewiezione tutaj z Zamchu (po kasacie kościoła unickiego), w r. 1938 remontowane przez Stanisława Jagodzińskiego z Garbatki (wstawiono nowe głosy), również remontowane w r. 1965 przez Piegata z Płocka. Na suficie świątyni jest polichromia autorstwa Janusza Szpyta powstała podczas remontu świątyni w 2005 r.

Przed kościołem stoi zabytkowa dzwonnica wybudowana w 3 ćw. XIX w. gruntownie wyremontowana i przywrócona do użytku w 2016 r. (dzwon 150 kg z 1962 r.). Druga dzwonnica z 1974 r. jest konstrukcją metalową z dwoma dużymi dzwonami. W r. 2016 została przeniesiona i ustawiona obok ogrodzenia. Na cmentarzu przykościelnym znajduje się ołtarz polowy, przy którym w okresie letnim są sprawowane msze w niedziele i święta. Ponadto obok kościoła stoi kamienny krzyż z w. XVIII, przeniesiony z lasu, gdzie był dawniej klasztor bazylianów.

W Grabowicy znajduje się kościół filialny pw. MB Królowej Polski wybudowany w latach 1982-1984.

Kościół filialny: Grabowica