Parafia pw. Świętego Andrzeja Boboli Kosobudy

Do parafii należą miejscowości: Bliżów, Hubale Kol., Kosobudy Bór, Kosobudy, Skaraszów, Szewnia, Wieprzec, Wierzchowiny, Wólka Wieprzecka, Wychody

Do r. 1874 istniała tu parafia greckokatolicka. Została zlikwidowana w listopadzie tegoż roku, a na jej miejsce utworzono prawosławną, która istniała do I wojny światowej. Na terenie dzisiejszej parafii był nadto kościół unicki w Szewni (filia parafii unickiej w Potoczku). Prawdopodobnie był również parafialny kościół unicki w Wieprzcu (wskazują na to: miejsce dawnego unickiego cmentarza grzebalnego i relacje ustne mieszkańców). Prawosławni mieszkali na terenie dzisiejszej parafii kosobudzkiej jeszcze w okresie międzywojennym (w czasie II wojny światowej zamienili oni kościół w Szewni na cerkiew prawosławną). Katolicy obrządku łacińskiego należeli do początku w. XX do parafii Wielącza, a część wsi okolicznych również do rzymskokatolickiej parafii Krasnobród. Parafia łacińska w Kosobudach została erygowana, 26 II 1919 r., przez bpa. Mariana Fulmana. Powstała z podziału parafii wieląckiej i krasnobrodzkiej i została włączona do dekanatu zamojskiego, następnie do dekanatu zamojskiego nowomiejskiego (od 1978 r.), a obecnie (od r. 1994) do dekanatu krasnobrodzkiego. W r. 1919 utworzono bractwo różańcowe (istniał już wtedy trzeci zakon św. Franciszka). W okresie międzywojennym wielką czcią otaczano obraz Matki Bożej, umieszczony w kościele parafialnym (MB Kosobudzka, obraz ten spłonął podczas II wojny). Rejon Kosobud był kilkakrotnie terenem walk partyzanckich: w odwet okupanci spacyfikowali Kosobudy i Wieprzec. W styczniu 1940 r. aresztowano ks. Mieczysława Karpińskiego. W lipcu tego roku aresztowano następnego administratora parafii, ks. Franciszka Kapalskiego. 6 VI 1943 r. Niemcy zabrali z kościoła około 120 mężczyzn i wywieźli do obozu na Majdanek.

Obecny kościół wybudowany w latach: 1842-1848 dla unitów, z fundacji ordynacji zamojskiej, restaurowany w listopadzie 1870 r., w r. 1874 zamieniony na cerkiew prawosławną. W posiadaniu prawosławnych do r. 1918, rekoncyliowany, 28 VII 1918 r., przez ks. Andrzeja Wadowskiego ze Szczebrzeszyna. 25 VII 1944 r. spłonął od uderzenia pocisku armatniego. Odbudowany w latach: 1944-1948, a 16 V 1948 r. konsekrowany przez bpa. Lubelskiego Stefana Wyszyńskiego (pw. św. Andrzeja Boboli). Renowacja dachu nastąpiła w latach 1948-1957.

Kościół murowany z kamienia, jednonawowy (po ostatniej odbudowie nieco zmienił wygląd: dodano jeszcze zakrystię, zlikwidowano dwie wieże, zmieniono dach, chór i wejście). W nawie sklepienie płaskie, w prezbiterium kolebkowe.

Kościół został wyposażony w marmurowy ołtarz główny, wykonany przez kamieniarzy z Kielc w r. 1945. W ołtarzu tym obrazy: 1. Matki Bożej (powojenny, miało to być odtworzenie dawnego obrazu MB Kosobudzkiej), 2. św. Andrzeja Boboli (powojenny). Po prawej stronie znajduje się drewniany ołtarz boczny. W nawie stoją ławki wykonane przez miejscowych stolarzy, chrzcielnica dębowa z r. 1948.

1. Cmentarz rzymskokatolicki, dawniej greckokatolicki i prawosławny, czynny, założony w I. poł. w. XIX, w kształcie wydłużonego czworoboku o pow. 1,7 ha, ogrodzony metalowymi przęsłami przy metalowych słupach

2. Cmentarz w Szewni, prawosławny, dawniej greckokatolicki, nieczynny, założony w XIX w., w kształcie czworoboku o pow. 0,35 ha

1. Kościół filialny, pw. Zwiastowania NMP, w Szewni Dolnej.

W w. XIX był tu drewniany kościół będący filią parafii unickiej w Potoczku. Po kasacie unii zamieniony na cerkiew prawosławną (1875). Obecnie istniejący, został wybudowany w r. 1905 jako cerkiew prawosławna. W r. 1918 oddano go katolikom. 24 III 1919 r. został poświęcony przez ks. Stanisława Soszyńskiego (pw. Zwiastowania NMP). Odtąd jest obsługiwany przez księży z Kosobud. W czasie II wojny światowej ponownie zamieniony na cerkiew prawosławną. W r. 1945 prawosławni, opuszczając Szewnię spalili przed kościołem wyposażenie wnętrza. W r. 1946, po oddaniu katolikom, kościół ponownie był rekoncyliowany.

Kościół drewniany, oszalowany, jednonawowy, przy prezbiterium zakrystia, nad nawą kopuła, wnętrze pomalowane farbą olejną, odnawiany m. in. w latach dziewięćdziesiątych XX w., ogrodzony.

Odpust: św. Michała Archanioła.

2. Kościół filialny, pw. MB Częstochowskiej, w Bliżowie, z lat: 1983-85, drewniany, jednonawowy, oszalowany, wewnątrz boazeria, kryty blachą falistą. W ołtarzu głównym obraz MB Częstochowskiej. Przy prezbiterium dwa pomieszczenia: zakrystia i sala katechetyczna.

Odpust: MB Częstochowskiej

3. Kościół filialny, pw. św. App. Piotra i Pawła, w Wychodach, z lat: 1986 - 88, murowany z cegły, jednonawowy, wewnątrz boazeria, dach pokryty blachą ocynkowaną. W ołtarzu głównym obraz przedstawiający św. App. Piotra i Pawła oraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Za prezbiterium zakrystia i pomieszczenie na salę katechetyczną. Ogrodzony żelaznym parkanem, słupki z cegły.

Odpust: Św. App. Piotra i Pawła