Liturgiczne wspomnienie bł. Ks. Zygmunta Pisarskiego i Stanisława Starowieyskiego

W kolekcie mszalnej na pierwszym miejscu wymienia się „naszych dwóch męczenników”, a potem dodaje się „i towarzyszy” – jest to tzw. capo gruppo. Pozostałe modlitwy mszalne z formularza Mszy wspólnych o wielu męczennikach. Czytania z dnia albo z tekstów wspólnych.








 

                                                              12 czerwca

                   Błogosławionych 108 męczenników z czasów II wojny światowej

                                                                 wśród nich

                   Zygmunta Pisarskiego, prezbitera i Stanisława Starowieyskiego

                                                         Wspomnienie dowolne

 

Zygmunt Pisarski (1902-1943), ur. w Krasnymstawie na Lubelszczyźnie. Święcenia kapłańskie przyjął 27 czerwca 1926 r. W latach 1933-1943 był proboszczem parafii Gdeszyn k. Hrubieszowa (obecnie diecezja zamojsko-lubaczowska), gdzie „jako kapłan Boży pracę swoją wykonywał solidnie tak jak rolnik, który orze ziemię pod zasiew, zwracając baczną uwagę na moralne wychowanie młodzieży” (z relacji bpa Edmunda Ilcewicza). W okresie II wojny światowej, mimo nacisków ze strony okupantów niemieckich, nie opuścił parafii i odważnie bronił przed represjami nawet komunistów. 30 stycznia 1943 r. został dotkliwie pobity, a następnie zastrzelony przez niemieckie Rollkommando. Jego grób, poświęcony przez bpa lubelskiego Stefana Wyszyńskiego, znajduje się na cmentarzu parafialnym w Gdeszynie. Beatyfikowany przez Jana Pawła II, w gronie 108 męczenników z lat II wojny światowej, 13 czerwca 1999 r. w Warszawie.

lub krócej:

Zygmunt Pisarski (1902-1943), proboszcz parafii Gdeszyn, gorliwy, ofiarny duszpasterz. 30 stycznia 1943 r., po brutalnym przesłuchaniu i rewizji plebanii został aresztowany przez żandarmerię hitlerowską i w czasie transportu do więzienia zastrzelony za to, że odmówił wskazania komunistów – wcześniej dotkliwie go prześladujących – których by od razu rozstrzelano. Zmarł z różańcem w ręku.

Stanisław Starowieyski (1895-1941), ojciec rodziny, utalentowany administrator, apostoł laikatu, prezes Akcji Katolickiej w diecezji lubelskiej. Za tę działalność został aresztowany w kwietniu 1940 r. i osadzony w obozie koncentracyjnym w Dachau. Doprowadził tam do nawrócenia m.in. znanego wojującego ateistę Adama Sarbinowskiego. Zakończył życie w obozie w noc Zmartwychwstania pańskiego 13 kwietnia 1941 r. Współwięźniowie mówili o nim: „Był apostołem i w obozie. Iluż ludziom ułatwił spowiedź św. i był nie tylko ośrodkiem pomocy duchowej, ale też organizował pomoc materialną, wielkodusznie dzieląc się z bardziej potrzebującymi, nie bacząc na to, że go ktoś wykorzystuje”.

Msza wspólna o wielu męczennikach, s. 13” – 17”.

Kolekta

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty dałeś błogosławionym Zygmuntowi, prezbiterowi, Stanisławowi i towarzyszom udział w męce Chrystusa, wspomóż swoją łaską naszą słabość, abyśmy naśladując  męczenników, którzy nie wahali się umrzeć za Ciebie, odważnie wyznawali Cię naszym życiem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

pobierz 12_CZERWCA.doc