Parafia pw. Świętej Trójcy Komarów

Dekanat: Tyszowce

ul. 3 Maja 10; 22-435 Komarów

tel.: 84 615 3127

www: www.parafiakomarow.pl

Parafia pw. Świętej Trójcy Komarów
fot. ks. Jacek Rak
GPS: 50.628605, 23.475670

Księża pracujący w parafii

Msze Święte

Niedziele: 07:00 08:15 (Janówka) 08:15 (Antoniówka) 10:00 12:00 16:30 (w okresie zimowym) 18:00 (w okresie letnim)

Dni powszednie: 07:00 16:30 * 18:00 *


Odpust parafialny: Uroczystość Trójcy Przenajświętszej

Dane administracyjne

Liczba mieszkańców: 3517

Liczba katolików: 3330

Do parafii należą

Do parafii należą miejscowości: Antoniówka, Huta Komarowska, Janówka, Komarów, Krzywystok, Księżostany, Ruszczyzna, Wolica Brzozowa, Wolica Śniatycka

Rys historyczny

Według tradycji założycielami Komarowa (początkowa nazwa Komorów) byli w I. poł. w. XVI Sanguszkowie. Początki miasta nie są jednak dokładnie znane. W 1578 r. Komarów występuje jeszcze jako wieś. Około poł. w. XVIII właścicielami Komarowa zostali Mierowie z Wożuczyna. Prawa miejskie nadane zostały zapewne w 3. ćw. w. XVIII, za Jana Miera, starosty tyszowieckiego, późniejszego kasztelana inflanckiego. W 1785 właścicielem Wojciech Węgliński, kasztelan chełmski (zm. w tymże roku). Utrata praw miejskich nastąpiła w latach: 1869-70. Ośrodkiem miasta był prostokątny rynek z ulicami wychodzącymi z naroży, oraz po jednej ze środków południowej i wschodniej pierzei; wzdłuż pierzei północnej przechodziła droga przelotowa Zamość-Tyszowce. Od w. XVII zaczęła działać filia parafii w Łabuniach. Uposażona została przez Jana Miera z Wożuczyna. Razem z parafią macierzystą w Łabuniach należała do diecezji chełmskiej i wchodziła w skład dekanatu zamojskiego. W w. XIX, w nowych granicach diecezjalnych, również zmieniła swoją przynależność dekanalną (m.in. Tomaszów). Usamodzielnienie kościoła komarowskiego nastąpiło na początku w. XX. W r. 1905 bp Franciszek Jaczewski erygował tu parafię. Powstała ona na skutek podziału parafii łabuńskiej. W dziejach społeczności parafialnej ciężkim okresem była II wojna światowa, kiedy Zamojszczyznę dotknęła szczególnie akcja eksterminacyjna. Jeszcze po zakończeniu działań wojennych sporo ucierpiała miejscowa ludność od UPA (do r. 1947).

Do w. XIX teren ten zamieszkiwał pewien odsetek katolików obrządku wschodniego. Po r. 1875 zmuszono ich do przejścia na prawosławie.

Pierwszą świątynią rzymskokatolicką w Komarowie była drewniana kaplica wzniesiona w 1752 r., z fundacji Jana Miera, starosty tyszowieckiego. Większy kościół, również drewniany, zbudowany został w r.1765. Po raz pierwszy parafię erygowano już w 1772 r. staraniem tegoż Jana Miera. W 1785 r. kościół ten wzmiankowany jest jednak ponownie jako filialny. Po 1804 r. przeniesiono do tego kościoła ołtarze i inne wyposażenie z zamkniętego wówczas kościoła reformatów w Zamościu (m.in. w wielkim ołtarzu umieszczono krucyfiks, pochodzący stamtąd). Ponowna erekcja parafii nastąpiła w r. 1905. Obecny kościół wzniesiony w latach: 1904-11 wg projektu archidiec. Kazimierza Skórewicza. Uszkodzony w czasie działań wojennych w latach: 1939 - 44, odnawiany w latach 1944-5. Neogotycki, trzynawowy. Murowany z cegły, kryty blachą miedzianą.

Ołtarz główny barokowy z pocz. w. XVIII, przeniesiony z kościoła reformatów w Zamościu, uzupełniony po zniszczeniach z 1939 r., w nim późnobarokowy krucyfiks z 2. poł. w. XVIII, pochodzący z kościoła pobernardyńskiego w Radecznicy, na tle obrazu z malowanymi postaciami Matki Boskiej i św. Jana Ewangelisty oraz przedstawieniem Jerozolimy w tle, współczesnymi ołtarzowi, gruntownie przemalowanymi.

Chrzcielnica rokokowa z 3. ćw. w. XVIII, zwieńczona pokrywą w formie ażurowej korony. Krucyfiks barokowy koniec w. XVII, pochodzący rzekomo z kościoła franciszkanów w Zamościu. Obraz Trójcy Św. z 1. poł. w. XIX (w nowszym ołtarzu bocznym). Monstrancja klasycystyczna z datą 1830. Puszka gładka z datą 1807, fundacji Jędrzeja Dragana. Świecznik do paschału drewniany w. XVIII-XIX. Dwa świeczniki w formie klęczących aniołków, późnobarokowe z w. XVIII. Pająk kryształowy w. XVIII, pięcioramienny.

Na cmentarzu kościelnym nagrobek Wincentego Jagińskiego (zm. 1853), kamienny, w formie postumentu z akroteriami i żeliwnym krzyżem, na postumencie herb Tarnawa (?) oraz pomnik Józefa Piłsudskiego na koniu (współczesny).

Cmentarz grzebalny

1. Cmentarz rzymskokatolicki w Komarowie, czynny, założony na pocz. w. XIX, w kształcie wydłużonego wieloboku o pow. 2,06 ha, ogrodzony od frontu ceglanym murem z żeliwną bramą, wzdłuż starego cmentarza metalowa siatka przy metalowych słupach, nowy cmentarz ogrodzony metalowymi przęsłami przy murowanych z cegły słupach

2. Cmentarz przykościelny w Komarowie, dawniej także grzebalny, nieczynny, założony w połowie w. XVIII

3. Cmentarz prawosławny, dawniej greckokatolicki, w miejscowości Komarów Wieś, nieczynny, założony w I. poł. w. XIX dla unitów, czynny do r. 1939, w kształcie nieregularnego wieloboku o pow. 0,26 ha

4. Cmentarz wojenny z r. 1920 w Wolicy Śniatyckiej, nieczynny, w kształcie prostokąta o pow. 0.08 ha, pochowanych jest 26 żołnierzy WP

5. Cmentarz żydowski w Komarowie Dolnym, nieczynny

Kapłani zmarli pochowani na cmentarzu parafialnym:
ks. Władysław Białowolski (+1961), ks. Tomasz Bomba (+2015), ks. Stanisław Furmanik (+1947), ks. Mieczysław Jachymek (+2000), ks. Stanisław Kozyra (+1939), ks. Piotr Kwoczyński (+1965), ks. Jan Miciuła (+1993), ks. Marian Sobieszczański (+1933), ks. Karol Adam Wojtasiewicz (+1906)

Kaplice na terenie parafii

1. Kościół filialny w Janówce Zachodniej z lat: 1979-84.

2. Kościół filialny w Antoniówce z lat: 1979-86, w rozbudowie.

3. Kaplica murowana na cmentarzu grzebalnym, wybudowana w r. 1950. W niej płaskorzeźba Pieta barokowo-ludowa z w. XVIII; w pobliżu kaplicy figura z w. XVIII-XIX, murowana z cegły, otynkowana, w kształcie słupa na wysokim cokole, z wnękami, zwieńczona gzymsem.

4. Figury przydrożne, murowane z cegły, otynkowane.

a). Przy wjeździe do osady od strony Zamościa, wg tradycji na szwedzkiej mogile w kształcie kopca. Najprawdopodobniej z w. XVIII. Czworoboczna, przysadzista. Dwukondygnacjowa, na cokole, ogzymsowana; w dolnej kondygnacji trzy wnęki zamknięte półkoliście, górna otwarta z trzech stron głębokimi arkadami; daszek namiotowy, murowany, zwieńczony żelaznym, kutym krzyżem. We wnękach kamienne rzeźby Matki Boskiej Bolesnej i św. Jana Ewangelisty oraz Chrystusa Frasobliwego, zapewne z w. XVIII, o charakterze ludowym.

b) Przy szosie Zamość - Komarów. Zapewne z pocz. w. XIX. W kształcie wysokiego czworobocznego słupa, zakończonego wydzieloną gzymsami kondygnacją, z trzech stron przeprutą arkadami, z murowanym namiotowo-stożkowym zwieńczeniem, na którym krzyż żelazny, kuty; od frontu prostokątna płycina oraz dwie głębokie, zamknięte półkoliście wnęki. W najwyższej kondygnacji rzeźba Chrystusa Frasobliwego z w. XIX.

c) Na murowanym, czworobocznym, otynkowanym postumencie z datą 1906, rzeźba św. Pawła w. XVIII-XIX, drewniana, bielona, znacznie uszkodzona.

d) Komarów - osada. Zapewne z 1. poł. w. XIX. Murowana z cegły, otynkowana. W kształcie wysokiego trójkondygnacjowego słupa, z murowanym daszkiem, zwieńczonym żelaznym, kutym krzyżem. Kondygnacje wydzielone gzymsami, w dolnych półkoliste wnęki, najwyższa przepruta arkadkami.

Ruchy i stowarzyszenia

Kapłani, którzy pracowali w parafii

Proboszczowie:
ks. Jan Miciuła (1991-1993), ks. Władysław Bącal (1993-1994), ks. Mieczysław Filip (1994-2008), ks. Tomasz Bomba (2008-2015)

Wikariusze:
ks. Marian Oszust (1991-1992), ks. Leonard Grudzień (1992-1993), ks. Leszek Bruśniak (1993-1994), ks. Waldemar Górski (1994-2000), ks. Stanisław Bełz (2000-2001), ks. Sławomir Szewczak (2001-2003), ks. Franciszek Kościelski (2003), ks. Stanisław Kiciński (2003-2006), ks. Piotr Sobczuk (2006-2007), ks. Marcin Zaburko (2007-2009), ks. Paweł Piotr Kruk (2009-2014), ks. Tadeusz Maciejko (2010-2015) - rez.

Kapłani, zakonnicy i zakonnice pochodzący z parafii

ks. Bolesław Kuźma, ks. Tomasz Źwiernik, ks. Adam Dworzycki, ks. Tomasz Kąkol, ks. Franciszek Krosman (diec. legnicka), ks. Henryk Józefko (archidiec. lubelska), ks. Jan Osuch (archidiec. częstochowska), ks. Waldemar Ćwiek (archidiec. lubelska), ks. Krzysztof Maksymowicz (archidiec. lubelska), ks. Jan Chmiel TChr, o. Krzysztof Frąckiewicz OP