Msza św. za wstawiennictwem św. Charbela – Zamość - 28.10.2023

| autor:

28 dnia każdego miesiąca zapraszamy na Mszę św. o godz. 18.00 za przyczyną św. Charbela w parafii pw. MB Królowej Polski w Zamościu.

23 września 2022 r. Biskup Zamojsko-Lubaczowski Marian Rojek przewodniczył Mszy św. z wprowadzeniem relikwii św. Charbela do parafii MB Królowej polski w Zamościu.

Każdego 28 dnia miesiąca sprawowana jest w parafii Msza św. za przyczyną św. Charbela.
Najbliższa msza św. – sobota, 28 października 2023 r.   

 

Święty Charbel, a dokładnie Youssef Makhlouf urodził się 8 maja 1828 roku w Bqaakafra, jednej z Libijskich wiosek położonej ok. 140 km od Bejrutu. Dorastał w katolickiej rodzinie obrządku maronickiego, jako najmłodszy z 5 rodzeństwa. W wieku 3 lat stracił ojca, a Jego matka wstąpiła w ponowny związek małżeński z pobożnym właścicielem ziemskim.

W wieku 23 lat ma miejsce ucieczka z domu i wstąpienie Youssefa do Klasztoru Matki Bożej, gdzie przyjął imię Charbel. Pomimo usilnych próśb matki, aby wrócił do domu, zostaje na własną prośbę przeniesiony do zakonu o ściślejszej regule, a 1 listopada 1853 roku składa pierwsze śluby zakonne. Tego samego roku zostaje wysłany na 5 letnie studia teologiczne, gdzie daje się poznać jako jeden z najzdolniejszych studentów. 23 lipca 1859 brat Charbel otrzymuje święcenia w stopniu prezbiteratu i wraca do klasztoru w Annaya. Tutaj Jego codzienne życie przepełnione jest pracą, ascezą i posłuszeństwem. Nie unika też pracy fizycznej. Dużo pości, wyrzeka się dóbr ziemskich, sypia krótko, jest małomówny, jednakże przy tym bardzo pogodny, uprzejmy i pełen kontemplacji.

Zauważono, że ma On predyspozycje do życia pustelniczego. Powyżej klasztoru znajdowało się miejsce odosobnienia pod wezwaniem św. Piotra i Pawła, gdzie 15 lutego 1875 o. Charbel osiada na stałe. Jego cela była bardzo skromna  i miała zaledwie 6 metrów kwadratowych. Za łóżko służył Mu siennik z dębowych liści, choć On wolał sen na gołej ziemi. Książkami jakie przy sobie miał były: Biblia, O Naśladowaniu Chrystusa, Żywot św. Antoniego Pustelnika, Wyznania św. Augustyna i wiele innych tekstów Ojców Kościoła. Jego dieta ograniczała się do jednego posiłku dziennie, pomimo to podejmował wiele praktyk pokutnych, będąc przy tym pełen uprzejmości i pogody ducha.

Święty Charbel odszedł do Pana w Wigilię Bożego Narodzenia 1898 r. Była sroga zima, a na drogach zalegała 1.5 metrowa warstwa śniegu. Okoliczni mieszkańcy otrzymali wewnętrzne przekonanie, że Pustelnik narodził się dla nieba, stąd przy pomocy łopat utorowali sobie drogę do pustelni i już 25 grudnia Jego doczesne szczątki spoczęły we wspólnym, przyklasztornym grobie. Już od pierwszej nocy nad miejscem pochówku ukazywało się tajemnicze, silniejsze niż słońce światło, które było widoczne w całej dolinie. Trwało to przez 45 nocy i swą niezwykłością skłoniło wielu chrześcijan i muzułmanów do odbycia wędrówki w miejsce tego cudownego zjawiska. Pielgrzymi uchylali nawet taflę grobu, aby zabrać ze sobą choć najmniejszy skrawek ubrania czy włosów Pustelnika, stąd ze względów bezpieczeństwa przeniesiono ciało do klasztoru.

Grób św. Charbela został otworzony przy obecności specjalnej komisji złożonej z lekarzy i świadków. Pomimo spoczywania doczesnych zwłok Pustelnika w wodzi i mule, nie poddały się one rozkładowi. Ciało Świętego wydzielało przepiękną woń, a przy tym płyn nieznanego pochodzenia. Po obmyciu i włożeniu nowych szat zwłoki zostały złożone w nowej trumnie, lecz co dwa tygodnie zakonnicy byli zmuszeni do zmienia habitu, gdyż wydzielina nie przestawała płynąć. W tym właśnie czasie rozpoczęły się cudowne znaki za wstawiennictwem św. Charbela.

24 lipca 1927 roku doczesne szczątki o. Charbela zostały złożone w metalowej trumnie, którą złożono w marmurowym grobowcu klasztornego kościoła. Z racji na wydobywający się z krypty płyn w 1950 dokonano kolejnej ekshumacji zwłok. Ciało pustelnika wyglądało jakby przed chwilą umarł, nie wykazując żadnych oznak rozkładu. Wypływający płyn całkowicie skorodował metalowa trumnę i przebił grobowiec uczyniony z marmuru. Przez kilka dni ciało o. Charbela było wystawione na widok publiczny, po czym złożono je w grobowcu i zacementowano. Tego roku miała miejsce rekordowa liczba cudów, co przyczyniło się do obrania klasztoru w Annaya jako cel licznych pielgrzymek świata chrześcijańskiego, jak i muzułmańskiego. Przez kolejne 17 lat ciało o. Charbela było ekshumowane i badane przez naukowców 34 razy. Ich werdykt zawsze był ten sam: taki stan rzeczy jest możliwy tylko dzięki interwencji samego Boga.

W 1965 roku o. Charbel został beatyfikowany, a 9 października 1977 r. ogłoszony świętym. Od tego czasu miliony wiernych podróżują do grobu św. Charbela, gdzie znajdują ratunek we wszelakich chorobach  duszy i ciała, a wiele osób doznaje łaski nawrócenia.