KIM JESTEŚMY ?

ERM gromadzi dzieci i młodych, którzy:

- odkrywają Jezusa jako swojego Przyjaciela;

- razem przeżywają Ewangelię i dzielą się we wspólnocie swoją wiarą;

- kochają szczególnie Jezusa Eucharystycznego;

- w oparciu o Jego przyjaźń chcą budować nowy, lepszy świat.

HISTORIA

Na międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Lourdes w 1914 r. stwierdzono potrzebę utworzenia dla dzieci organizacji o profilu eucharystycznym. Po orędziu papieża Benedykta XV, wzywającym dzieci całego świata do modlitwy o pokój, Krucjata Eucharystyczna zostaje założona przez O. Bessoer’sa TJ w 1916 r. jako organizacja dla dzieci w ramach Apostolstwa modlitwy, prowadzonego przez Księży Jezuitów. Pierwsze oddziały powstały we Francji, a następnie krucjata szybko rozszerzyła się w innych krajach. W 1921 r. Benedykt XV dokonał oficjalnego zatwierdzenia Krucjaty. Następny papież Pius XI zaraz po swojej koronacji w 1922 r. udzielił błogosławieństwa "rycerzom eucharystycznym", których liczba dochodziła już wtedy do 900 tysięcy.

Na terenie Polski Krucjata została założona przez Bł. Urszulę Ledóchowską, założycielkę Zgromadzenia Sióstr Urszulanek SJK. Zetknąwszy się z Krucjatą we Francji, zapragnęła objąć jej działaniem dzieci w Polsce. Po porozumieniu się z O. Bessier’sem TJ i otrzymaniu aprobaty na to dzieło, Matka Ledóchowska zakłada pierwsze koło Krucjaty w Pniewach k/ Poznania 1 stycznia 1925 r. Dzięki poparciu władz kościelnych Sekretariat Krucjaty w Pniewach wydaje od października tegoż roku pismo "Hostia" i "Orędowniczek Eucharystyczny", a na terenie Polski powstają coraz liczniej koła Krucjaty.

W 1927 r. generalnym dyrektorem Krucjaty na całą Polskę zostaje mianowany O. Józef Bok TJ i Księża Jezuici obejmują wydawnictwo czasopisma "Hostia". Krucjata stale się rozwija tak, że w 1939 r. osiąga liczbę około 200 tysięcy członków.

Druga wojna światowa przerwała w Polsce wspaniały rozwój Krucjaty. Po wojnie w latach 1945 – 49 w niektórych rejonach Polski powstały jeszcze Koła Krucjaty. Ostatni ogólnopolski zjazd diecezjalny dyrektorów odbył się 1 lipca 1947 r. Wzięło w nim udział 37 kapłanów. Dalsze wydarzenia w Polsce uniemożliwiły prowadzenie Krucjaty jako oficjalnej organizacji dla dzieci.

We Francji od 1960 r. Krucjata Eucharystyczna zaczyna działać w nowym stylu, jako nowy ruch. Za radą Jana XXIII przybiera on nazwę: Eucharystyczny Ruch Młodych. Po latach kryzysowych Ruch ten odradza się i od 1970 r. uniezależnia się od Apostolstwa Modlitwy, działając w porozumieniu z odpowiednią Komisją w ramach Episkopatu Francji. Podobnie kształtują się dzieje ERM w Belgii. Natomiast we Włoszech i Hiszpanii Krucjata Eucharystyczna przekształca się w ERM, pozostając nadal jako sekcja młodzieżowa w ramach Apostolstwa Modlitwy. Z terenu krajów Europy ERM przenika do krajów Ameryki Łacińskiej: Meksyk, Brazylia, Kolumbia, Wenezuela, Paragwaj.

Aktualnie ERM jest ruchem międzynarodowym i obejmuje 3 miliony młodych na całym świecie.

W ramach przygotowań do II Kongresu Eucharystycznego w Polsce w wielu diecezjach powstały wspólnoty ERM. Praca w tych wspólnotach rozpoczęła się w roku szkolnym 1985/1986 i trwa do dzisiaj. Istnieje w 28 diecezjach, a skupia ok. 13 000 dzieci i młodzieży. Towarzyszy im liczna grupa animatorów. Do ERM przyjmowane są dzieci zasadniczo po Pierwszej Komunii Świętej a wyjątkowo w okresie przygotowania do niej. Program ERM–u jest doskonałym pogłębieniem przygotowania dziecka do pełnego udziału we Mszy Świętej.

ERM jest ruchem eklezjalnym, gromadzącym w parafiach dzieci i młodych, którzy razem przeżywają Ewangelię i z Jezusem chcą budować nowy świat.

CELE

Cele ERM-u to:

- wdrażać dzieci do czynnego udziału we Mszy św. oraz innych form kultu Eucharystii;

- ukazać Jezusa Eucharystycznego jako Przyjaciela;

- rozbudzić w dziecku pragnienie modlitwy i nauczyć różnych jej form;

- rozwijać postawy eucharystyczne: współoofiarowania, postawę wobec Słowa Bożego, postawę jedności i miłości oraz wdzięczności;

- uczyć dzieci systematycznej pracy nad sobą;

- pogłębiać więź dzieci z Kościołem i zaprawiać do apostolstwa.

DUCHOWOŚĆ

Formację w ERM-ie streszczają 4 krótkie zasady:

- sercem Ruchu jest Eucharystia stąd pierwsza zasada: Żyj Mszą świętą!

- by kochać Jezusa trzeba Go poznawać w Jego Słowie: Czytaj Ewangelię!

- życzliwość, serdeczna pomoc i otwarcie na drugiego człowieka w: Kochaj bliźnich!

- bardzo ważny dla ERM-u wymiar świadectwa i apostolstwa zawiera zasada: Bądź trzynastym apostołem!

Obowiązki członka ERM-u:

1. Modli się gorliwie rano i wieczorem.

2. Często bierze pełny udział we Mszy Świętej i adoruje Pana Jezusa.

3. Słucha uważnie rodziców i wychowawców.

4. Pilnie wypełnia swoje obowiązki.

5. Jest czysty w myślach, słowach i uczynkach.

6. Jest dobry, nie kłóci się i chętnie pomaga innym.

7. Zawsze mówi prawdę.

8. Żyje sprawami Kościoła, Parafii i wspiera w modlitwie Ojca Świętego.

9. Wnosi radość, pokój i zgodę w swoje otoczenie.

10. Nie pije alkoholu, nie pali papierosów i nie używa narkotyków.

Podstawą duchowości ERM jest Pismo Święte, a szczególnie 3 teksty:  Łk 22,19-20 i J 13,1-35 – Ostatnia Wieczerza; Łk 24,13-35 – spotkanie Jezusa z uczniami idącymi do Emaus; J 19,28-37 – przybicie Serca Jezusowego na krzyżu

ZADANIA WYCHOWAWCZE

Podstawowe zadania wychowawcze ERM-u:

1. Jest szkołą modlitwy.

2. Wspomaga katechezę domową, parafialną i szkolną we wdrażaniu dziecka do rozumienia Mszy św. jako OFIARY zbawczej i UCZTY eucharystycznej będącej darem Chrystusa Odkupiciela i zadaniem wzywającym do dawania świadectwa.

3. Zachęca do comiesięcznej spowiedzi - w miarę możności przed wybranym przez siebie stałym spowiednikiem oraz częstej Komunii Św., jednoczącej nas ściśle z Chrystusem i Kościołem. Adoracja Najświętszego Sakramentu jest włączona w całokształt pracy samowychowawczej.

4. Innym ważnym środkiem formacyjnym jest codzienny rachunek sumienia służący poznawaniu przed Bogiem prawdy o sobie samym oraz samokontrola podjętych postanowień.

5. Niezmiernie ważnym środkiem jest także - ofiara - rozumiana jako stawianie sobie samemu pewnych wymagań. Praca z Jezusem - Przyjacielem nad przezwyciężaniem własnych wad i słabości.

6. Otwarcie się na innych, życzliwość, dobroć i uczynność dla ludzi, poczucie więzi wspólnotowej, jest najlepszą szkołą miłości i zachętą do postaw apostolskich, odwagi, męstwa w wyznawaniu wiary przy zetknięciu się ze środowiskiem pluralistycznym w rodzinie, szkole i życiu społecznym.

Co pragnie dawać ERM?

- Dzieciom - pomoc w kształtowaniu pełnej osobowości ludzkiej i dojrzalej postawy chrześcijańskiej. Rodzicom - ułatwiać skuteczność oddziaływań wychowawczych i pomoc w pogłębieniu ducha religijnego w życiu rodziny.

- Parafii - przysparzać członków wspólnoty bardziej świadomych odpowiedzialności za życie Kościoła lokalnego. Każda wspólnota ERM-u jest silnie zakorzeniona w życiu parafii.

- Katechezie szkolnej - możliwość tworzenia właściwej atmosfery i większej aktywności uczniów w realizowaniu postanowień podejmowanych na lekcji religii, a także chęć oddziaływania apostolskiego na środowisko szkolne.

- Kościołowi powszechnemu - ludzi przygotowanych do przyjęcia na siebie zadań społecznych o szerszym zakresie niż rodzina i parafia.